Τρίτη 5 Ιουλίου 2022

066 05/07/2022 7ον: “Μποροῦν ἂραγε οἱ ἀλλόθρησκοι καὶ οἱ αἱρετικοὶ νὰ σωθοῦν;” Ἀπάντηση τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου Ἰεροσολύμων

 Μποροῦν ἂραγε οἱ ἀλλόθρησκοι καὶ οἱ αἱρετικοὶνὰ σωθοῦν;”  Ποιά εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη διδασκαλία; 

Μέρος 7ον :  Ἀπάντηση τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου Ἰεροσολύμων

 

 

Ἄς δοῦμε τώρα, τι λέγει και ὁ Ἁγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων στήν «Γ’ Κατήχησή του» για το ἂν σώζονται οἱ ἀβάπτιστοι, αἱρετικοί και ἀλλόθρησκοι. (Παραθέτουμε ἐπιλεγμένα τμήματα κεφαλαίων, πού ἀφοροῦν το θέμα μας).

KATHXHCEIC

ΑΓΙΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΥ  ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ

Eἰσαγωγή-Κείμενο-Μετάφραση-Σχόλια-Πίνακες

ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ» ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

ΚΑΡΕΑΣ 1991

 

 ΚΑΤΗΧΗΣΗ Γ΄

 

Κεφάλαιο Γ’  «Μεγάλη ὑπόθεση αὐτή, ἀδελφοί μου, καὶ νὰ προσέλθετε σ’αὐτὴ μὲ προσοχή. Πρόκειται νὰ παρασταθεῖ ὁ καθένας σας ἐνώπιον Τοῦ Θεοῦ, ἐνώπιόν Τοῦ Μεγάλου καὶ Μοναδικοῦ Βασιλιά.  Ἑτοιμαστεῖτε λοιπὸν καὶ εὐτρεπιστεῖτε, ὄχι φορώντας λαμπροστολισμένες στολές, ἀλλὰ τὴν εὐσυνείδητη εὐλάβεια τῆς ψυχῆς.

Μὴ θεωρεῖς τὸ Βάπτισμα ἕνα ἁπλὸ λουτρό. Ἀλλὰ δὲς τὴν πνευματικὴ Χάρη ποῦ προσφέρεται μαζὶ μὲ τὸ νερό. Γιατί ὅπως τὰ εἰδωλόθυτα, ἐνῶ ἀπὸ τὴν φύση τοὺς εἶναι καθαρά, ὅταν προσφερθοῦν στὰ εἴδωλα γίνονται μολυσμένα, ἔτσι καὶ ἀπὸ τὴν ἀντίθετη πλευρά, τὸ καθαρὸ νερὸ μὲ τὴν ἐπίκληση Τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, Τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ Τοῦ Θεοῦ Πατέρα, δέχεται τὴ δύναμη τῆς ἁγιότητας».

Δ’. Ἐπειδὴ λοιπὸν ὁ ἄνθρωπος εἶναι διπλός, δηλαδὴ ἀποτελεῖται ἀπὸ σῶμα καὶ ψυχή, πρέπει νὰ καθαριστεῖ καὶ στὰ δύο. Καὶ τὸ μὲν νερὸ καθαρίζει τὸ σῶμα, τὸ δὲ Ἅγιο Πνεῦμα σφραγίζει  τὴν ψυχή. «Ὥστε ραντισμένοι στὴν καρδιὰ μὲ τὸ Ἅγιο Πνεύμα καὶ λουσμένοι στὸ σῶμα μὲ ἁγιασμένο νερὸ νὰ πλησιάσουμε τὸ Θεὸ» (Πρβλ. Ἔβρ. 10, 22).

Τώρα λοιπὸν ποὺ πρόκειται καὶ σὺ νὰ καταδυθεῖς μέσα στὰ νερὰ τοῦ Βαπτιστηρίου, πρόσεχε νὰ μὴ σταματήσει ὁ νοῦς σου καὶ δεῖς τὸ νερὸ  σὰν τὸ συνηθισμένο νερό. Ἀλλὰ περίμενε καὶ φρόντισε νὰ δεχτεῖς τὴ σωτηρία, ποὺ θὰ σοῦ χαριστεῖ μὲ τὴν Ἐνέργεια Τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Γιατί, χωρὶς καὶ τὰ δύο αὐτά, εἶναι ἀδύνατον νὰ τελειωθεῖς. Δὲν τὸ λέω ἐγὼ αὐτὸ ἀλλὰ ὁ Κύριος μας, Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Ὁποῖος ἔχει τὸν κύριο καὶ οὐσιαστικὸ λόγο πάνω στὸ Βάπτισμα. Ἐκεῖνος λέει: «Ἂν δὲν γεννηθεῖ κανεὶς ἀπὸ τὸν οὐρανὸ» καὶ συνεχίζει τονίζοντας τὶς λέξεις «μὲ τὸ νερὸ καὶ τὸ Ἅγιο πνεῦμα, δὲν θὰ μπορέσει νὰ μπεῖ στὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.» (Πρβλ. Ἰωάννη 3, 3-5) Οὔτε ἔχει τέλεια τὴ Χάρη ἐκεῖνος ποὺ βαπτίστηκε στὸ νερό, δὲν καταξιώθηκε ὅμως νὰ δεχτεῖ καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Οὔτε θὰ εἰσέλθει κανεὶς στὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, καὶ ἂν ἀκόμα εἶναι ἐνάρετος στὰ ἔργα, ἂν δὲν πάρει μὲ τὸ Βάπτισμα τὴ σφραγίδα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Εἶναι τολμηρὸς αὐτὸς ὁ λόγος, ἀλλὰ δὲν εἶναι δικός μου. Ὁ Ἰησοῦς τὸ ἔχει πεῖ.

Βεβαιώσου λοιπόν, γιὰ τὴν ἀλήθεια αὐτοῦ πού σου λέω, ἀπὸ τὸ περιστατικὸ ποὺ ἀναφέρει ἡ Ἁγία Γραφή: Ὁ Κορνήλιος ἦταν δίκαιος καὶ εἶχε καταξιωθεῖ νὰ δεῖ ἁγίους ἀγγέλους ὑψώνοντας στὸν οὐρανό, ἐνώπιόν τοῦ Θεοῦ, τὶς ἐλεημοσύνες καὶ τὶς προσευχές του, σὰν γερὸ καὶ φωτεινὸ στύλο. Ἦρθε ὁ Ἄποστολος Πέτρος καὶ δόθηκε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα στοὺς πιστοὺς καὶ μίλησαν ξένες γλῶσσες καὶ προφήτεψαν (Πρβλ. Πράξ. 10, 3:4, 4:19, 6). Καὶ μετὰ τὴν ἐπισκίαση τῆς Χάρης τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἡ Γραφὴ λέει: «ὅτι ὁ Ἀπόστολος Πέτρος ἔδωσε ἐντολὴ στοὺς πιστοὺς νὰ  βαπτιστοῦν στὸ Ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Πράξεις 10, 48).   Ώστε, ἀφοῦ πρῶτα ἀναγεννηθεῖ ἡ ψυχὴ μὲ τὴν πίστη, νὰ λάβει μέρος στὴ Χάρη, μὲ τὸ νερὸ τοῦ βαπτίσματος καὶ τὸ σῶμα…………..». [σ.σ. ἐδῶ φαίνεται καθαρά ὃτι δεν ἀρκεῖ να εἶναι κάποιος καλός ἂνθρωπος (ὃπως ὴταν ὁ Κορνήλιος ἠ ὁ Εὐνοῦχος τῆς Κανδάκης Πράξ. Η’ 26-40) για να μπορέσει να σωθεῖ, ἂν δεν βαπτιστεῖ στο ὂνομα Τῆς Ἁγίας Τριάδος. Γιατί δεν ὑπάρχει μετά Χριστόν ἐργοσωτηρία, παρά μόνο Χριστοσωτηρία].  

Ι’. «Ὅποιος δὲν πάρει τὴ Χάρη τοῦ Ἁγίου Βαπτισματος δὲν μπορεῖ νὰ σωθεῖ. Ἐκτὸς βέβαια ἀπὸ τοὺς ἁγίους Μάρτυρες, οἱ ὁποῖοι καὶ χωρὶς τὸ νερὸ τοῦ Βαπτίσματος, εἰσάγονται στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Διότι, ὅταν ὁ Κύριος μὲ τὸ Σταυρικὸ Θάνατό Του χάρισε τὴ λύτρωση στὸ ἀνθρώπινο γένος καὶ λογχίστηκε, «τότε ἀπὸ τὴν ἁγία Πλευρὰ Τοῦ βγῆκε αἷμα καὶ νερὸ» (Πρβλ. Ἰωάν. 19,34). Ὥστε ὅσοι ζήσουν σὲ καιροὺς εἰρηνικοὺς νὰ βαπτιστοῦν στὸ νερὸ καὶ ὅσοι ζήσουν σὲ ἐποχὴ διωγμῶν νὰ βαπτιστοῦν στὸ αἷμα τοῦ μαρτυρίου τους. Γιατί καὶ τὸ  μαρτύριο τὸ ὀνόμασε ὁ Σωτήρας μᾶς Βάπτισμα, λέγοντας:  «Μπορεῖτε νὰ πιεῖτε τὸ ποτήρι ποὺ πίνω ἐγὼ καὶ νὰ βαπτιστεῖτε στὸ βάπτισμα ποῦ ἐγὼ βαπτίζομαι;» (Μάρκ. 10, 38). Καὶ οἱ μὲν Μάρτυρες ὁμολογοῦν τὴν πίστη τους στὸ Χριστὸ καὶ γίνονται θέαμα καὶ στοὺς ἀγγέλους καὶ στοὺς ἀνθρώπους (Ἃ’ Κορ. 4,9). Ἀλλὰ καὶ ἐσὺ θὰ ὁμολογήσεις τώρα σὲ λίγο. Δὲν εἶναι ὅμως ἀκόμη καιρὸς νὰ ἀκούσεις γι’ αὐτὸ τὸ θέμα».

ΙΑ’. «Μὲ τὴ βάπτιση Τοῦ ὁ Ἰησοῦς ἁγίασε τὸ Βάπτισμα. Ἂν λοιπὸν βαπτίστηκε ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ποιὸς μπορεῖ νὰ πεῖ ὅτι εἶναι εὐσεβής, ὅταν καταφρονεῖ τὸ Βάπτισμα; Καὶ βαπτίστηκε ὁ Κύριος, ὄχι γιὰ νὰ λάβει συγχώρεση τῶν ἁμαρτιῶν Τοῦ - γιατί ἦταν ἀναμάρτητος - ἀλλὰ ὄντας ἀναμάρτητος βαπτίστηκε, γιὰ νὰ χαρίσει θεϊκὴ Χάρη καὶ θεϊκὴ ἀξία σὲ ἐκείνους ποὺ θὰ βαπτίζονται. διότι αὐτὸ ποὺ ἔγινε μὲ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Κυρίου ἔγινε καί μὲ τὸ Βάπτισμα. δηλαδὴ ὅπως, καὶ Ἐκεῖνος ἔλαβε τὴν ἀνθρώπινη φύση, ἐπειδὴ ἐμεῖς ὡς ἀνθρωποι ἔχυμε φθαρτὴ σάρκα - ὥστε μὲ τὴν κοινωνία Του στὴν δική μας ἀνθρώπινη φύση νὰ μᾶς δώσει τὴν δυνατότητα νὰ μετέχουμε στὴ δική Του Θεία Χάρη - ἔτσι πάλι βαπτίστηκε, ὥστε καὶ ἐμεῖς, εὑρισκόμενοι σὲ κοινωνία μὲ Αὐτόν, νὰ τύχουμε τῆς σωτηρίας, νὰ ἀποκατασταθοῦμε στὸ ἀρχαῖο ἀξίωμα καὶ νὰ δεχθοῦμε τοὺς καρποὺς ποὺ πηγάζουν ἀπὸ τὴ δική Του Βάπτιση…………..…». 

ΙΒ’ «Μπαίνεις μέσα στὸ νερό, φορώντας τὶς ἁμαρτίες σου, ἀλλὰ ἡ ἐπίκληση τῆς Χάρης, ποὺ ἔχει σφραγίσει τὴν ψυχή, δὲν ἐπιτρέπει στὸ φοβερὸ δράκοντα νὰ σὲ καταπιεῖ. Ὅταν μπῆκες στὸ νερὸ ἤσουν νεκρὸς μέσα στὶς ἁμαρτίες σου (Πρβλ. Ρωμ. 6,2) ἀλλὰ ἀφοῦ πῆρες καινούργια ζωὴ βγῆκες ἀπὸ τὸ νερὸ δικαιωμένος (Πρβλ. Α' Πετρ 2,24). διότι ἐφόσον κοινώνησες στὸ θάνατο τοῦ Σωτήρα Χριστοῦ, ἔχοντας κοινὴ μὲ Αὐτὸν τὴν ἀνθρώπινη φύση, θὰ ἀξιωθεῖς νὰ κοινωνήσεις καὶ στὴν Ἀνάστασή Του γιὰ τὸν ἴδιο λόγο, ἐπειδὴ ἔχεις κοινὴ μὲ τὸν Ἰησοῦ τὴν ἀνθρώπινη φύση (Πρβλ. Ρωμ. 6,5). Καὶ ὅπως ὁ Χριστός πεθανε,  παίρνοντας πάνω Του τὶς ἁμαρτίες ὅλου του κόσμου – ὥστε ἀφοῦ θανατώσει τὴν ἁμαρτίες νὰ ἀναστηθεῖ μέσα στὴ δικαιοσύνη (Πρβλ. Ρωμ. 6,9) – ἔτσι καὶ σύ, ἀφοῦ μπεῖς μέσα καὶ κατὰ κάποιο τρόπο θαφτεῖς στὸ νερό, ὅπως Ἐκεῖνος μέσα στὸν τάφο, θὰ ἀναστηθεῖς πάλι καὶ θὰ πορευτεῖς μὲ καινούριο τρόπο ζωῆς (Πρβλ. Ρὼμ 6,4)».

ΙΓ’  «Ὅταν καταξιωθεῖς νὰ δεχτεῖς τὴ Χάρη, τότε θὰ σοῦ δοθεῖ καὶ ἡ ἐξουσία νὰ παλέψεις μὲ τὶς ἀντικείμενες δυνάμεις, τοὺς δαίμονες.

Γιατί ὅπως ἀκριβῶς ὁ Κύριος, μετὰ τὸ Βάπτισμα πειραζόταν ἀπὸ τὸ σατανᾶ γιὰ σαράντα ἡμέρες – ὄχι γιατί δὲν μποροῦσε καὶ πρὶν ἀπὸ αὐτὸ νὰ τὸν νικήσει ἀλλὰ γιατί ἤθελε ὅλα νὰ γίνουν μὲ τὴ σειρά τους – ἔτσι κι ἐσύ. Ἐνῶ δὲν τολμοῦσες νὰ παλέψεις μὲ τὶς δαιμονικὲς δυνάμεις, πρὶν ἀπὸ τὸ βάπτισμά σου, τώρα ἀφοῦ πάρεις τὴ Χάρη καὶ ἔχοντας πιὰ θάρρος, ἀγωνίσου χρησιμοποιώντας τα ὅπλα τῆς δικαιοσύνης (Πρβλ Β’ Κορ. 6,7). Καὶ ἂν θέλεις κήρυξε καὶ στοὺς ἄλλους τὸ Εὐαγγέλιο……». 

ΙΔ'. «…….Ἂν καὶ σὐ ἔχεις ἀληθινὴ εὐλάβεια, θὰ κατέβει καὶ σὲ σένα τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ θὰ ἀκουστεῖ καὶ γιὰ σένα ἡ φωνὴ τοῦ Θεοῦ-Πατέρα ἀπὸ τὸν οὐρανό. "Ὄχι ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ Υἱός μου" (Μάτθ, 3, 17), ἀλλὰ "αὐτὸς τώρα ἔγινε υἱός μου". γιὰ Ἐκεῖνον εἶπε εἶναι Υἱός μου "Ἐπειδὴ ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ὑπῆρχε ὁ Λόγος Καὶ ὁ Λόγος ἦταν ἀχώριστος ἀπὸ τὸ Θεὸ καὶ ἦταν Θεὸς τέλειος ὁ Λόγος (Ἰωάν. 1,1). γιὰ Ἐκεῖνον εἶπε: "Εἶναι ὁ Υἱός μου", ἐπειδὴ αἰωνίως καὶ ἀϊδίως ὑπάρχει Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ὁ Θεὸς Λόγος γιὰ σένα θὰ πεῖ: "τώρα ἔγινε υἱός μου". Ἐπειδὴ δὲν εἶσαι ἀπὸ τὴ φύση σου υἱός, ἀλλὰ παίρνεις τὴν υἱοθεσία. ἐκεῖνος εἶναι προαιώνιος. ἐσὺ ὅμως, ἀξαιτίας τῆς πνευματικῆς προκοπῆς, δέχεσαι τὴ Χάρη τῆς υἱοθεσίας μὲ τὸ Βάπτισμα».  

ΙΕ’. «Ἑτοίμασε λοιπὸν τὴν ψυχή σου γιὰ νὰ δεχτεῖ τέτοιες δωρεές, γιὰ νὰ δεχτεῖς τὴν υἱοθεσία καὶ νὰ γίνεις κληρονόμος τοῦ Θεοῦ καὶ συγκληρονόμος τοῦ Χριστοῦ ἂν ἑτοιμάσεις τὸν ἑαυτό σου, σίγουρα θὰ λάβεις αὐτὲς τὶς δωρεές. Ἐὰν ἔρθεις μὲ ἄδολη καὶ δυνατὴ πίστη, τότε θὰ σοῦ ἐμπιστευθεῖ καὶ ὁ Θεὸς τὶς δωρεές Του. Ἐὰν ἔχεις ὅλη τὴν προαίρεση νὰ ἀποβάλεις τὸν παλαιὸ ἄνθρωπο, θὰ λάβεις τὸ νέο. Γιατί ὅλα ὅσα ἔχεις κάνει θὰ σοῦ συγχωρεθοῦν, ἀκόμα καὶ ἂν ἔχεις πορνεύσει ἢ μοιχεύσει ἢ ἔχεις πέσει σὲ ὁποιοδήποτε ἄλλο εἶδος ἀκολασίας. Πιὰ ἁμαρτία εἶναι μεγαλύτερη ἂπ΄ τὴ Σταύρωση τοῦ Χριστοῦ; Καὶ αὐτὴ λοιπὸν τὴν ἁμαρτία τὴν καθαρίζει τὸ Βάπτισμα. Στοὺς τρεῖς χιλιάδες ἀνθρώπους ποὺ σταύρωσαν τὸν Κύριο καὶ μετὰ ρωτοῦσαν: «Τί νὰ κάνουμε τώρα, ἀδελφοὶ (Πράξ. 2, 37), ἀφοῦ εἶναι μεγάλη ἡ ἁμαρτία μας; Στιγμάτισες, Πέτρε, τὴν ἁμαρτία μας, λέγοντάς μας: «Σταυρώσατε τὸν Ἀρχηγὸ τῆς Ζωῆς» (Πράξ. 3,15). Τί ἔμπλαστρο νὰ βροῦμε γι’ αὐτὴ τὴν πληγή μας; Τί ἀπορρυπαντικὸ νὰ βροῦμε γι’ αὐτὴ τὴ βρωμιά; Ποια θὰ ‘ναι ἡ σωτηρία αὐτῆς τῆς καταστροφῆς;» ὁ Ἀπόστολος Πέτρος εἶπε: «Νὰ μετανοήσετε καὶ νὰ βαπτιστεῖ ὁ καθένας σας στὸ Ὄνομα τοῦ Κυρίου μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὥστε νὰ συγχωρεθούν οι ἁμαρτίες σας καὶ νὰ λάβετε τὴ δωρεὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (Πράξ. 2, 38)».

Ώ, ἀνεκδιήγητη φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ. Αὐτοὶ δὲν ἤλπιζαν νὰ σωθοῦν καὶ ὄχι μόνο σώθηκαν, ἀλλὰ ἀξιώθηκαν νὰ λάβουν καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Βλέπεις τὴ δύναμη τοῦ Βαπτίσματος. Ἂν λοιπὸν κάποιος ἀπὸ σᾶς σταύρωσε μὲ λόγια βλάσφημά το  Χριστό, ἂν κάποιος στὴν ἄγνοιά του τὸν ἀρνήθηκε ἐνώπιόν των ἀνθρώπων, ἂν κάποιος ἔδωσε ἀφορμὴ μὲ τὶς κακὲς πράξεις του νὰ βλασφημηθεῖ τὸ δόγμα τῆς πίστης, ἃς γεμίσει τὴν ψυχή του μὲ τὴν καλὴ ἐλπίδα τῆς σωτηρίας, ἀφοῦ βέβαια μετανοήσει. Γιατί καὶ τώρα εἶναι μαζί μας ἡ ἴδια Χάρη τοῦ Θεοῦ……...».

 

Ἅγιε Κύριλλε Ἱεροσολύμων, πρέσβευε ὑπὲρ ἠμῶν.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

  Βλέπε τη συμφωνία τῶν Ἁγίων Πατέρων και στο προηγούμενο μέρος (ἀνάρτηση) με γενικό τίτλο: “Μποροῦν ἂραγε οἱ ἀλλόθρησκοι καὶ οἱ αἱρετικοὶ νὰ σωθοῦν;”  Ποιά εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη διδασκαλία;

6ο Ἀπάντηση ἀπό το ὃραμα τοῦ Ἁγιασμένου Γέροντα Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2020/11/6.html

Και στο ἑπόμενο:  8ο  Ἀπάντηση Ἁγίου Μάρκου τοῦ Ἀσκητοῦ https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2022/08/068-11082022-8.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ἡ Πανορθόδοξη Σύνοδος τῆς Μόσχας (1666-7) καί ἀναίρεση συκοφαντιῶν τοῦ π. Εὐφροσύνου Σαββαϊτου. (Νεκταρίου Μοναχοῦ τοῦ ἐκ Κορίνθου)

      Ἡ Πανορθόδοξη Σύνοδος τῆς Μόσχας (1666-7) καί ἀναίρεση συκοφαντιῶν τοῦ π. Εὐφροσύνου Σαββαϊτου. Νεκταρίου Μοναχοῦ τοῦ ἐκ Κορίνθο...