081 18/12/2022 16ο (προτελευταῖο; (1*) ) “Μποροῦν ἂραγε οἱ ἀλλόθρησκοι καὶ οἱ αἱρετικοὶ νὰ σωθοῦν;” Ἀπαντήσεις σέ ἐρωτήσεις και ἐπιχειρήματα τῶν κακοδόξως φρονούντων περί τῆς σωτηρίας τῶν ἀβαπτίστων, αἱρετικῶν καί ἀλλοθρήσκων, ὡς ἐπίλογος τῆς παρούσας μελέτης (που κάνουμε με την βοήθεια Τοῦ Θεοῦ), Νεκταρίου Μποναχοῦ τοῦ ἐκ Κορίνθου.
«Ἀναίρεση τῆς νεοφανοῦς αἱρέσεως, περί τῆς μὴ ἀναγκαιότητος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ (!!!;) γιὰ τὴν Σωτηρία τῆς ἀνθρωπότητας, μὲ βάση τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τοὺς Ἁγίους Πατέρες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας».
Ὃπως εἶναι γνωστό, ἡ παναίρεση (κατὰ τὸν Ἅγιο Ἰουστίνο Πόποβιτς) τοῦ ἐπάρατου οἰκουμενισμοῦ, πού εἶναι ὁ ὑπ’ ἀρ. 2ος κίνδυνος σήμερα μέσα στην ὀρθοδοξία (2*), [και ψηφίστηκε ἀπό τους συμμετάσχοντες στην ψευδοσύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου τῆς Κρήτης το 2016 οἱ ὁποῖοι ἲδρυσαν την πρώτη “ἐκκλησία” τοῦ Π.Σ.Ε. τοῦ ἀντιχρίστου (3*)], περιέχει ὅλες τὶς αἱρέσεις καὶ τὶς ἀποδέχεται σὰν κανονικὲς “ἐκκλησίες” ποὺ σώζουν τὸν ἄνθρωπο. Ἐπίσης ἀποδέχεται καὶ ὅλες τὶς θρησκεῖες, καὶ θεωρεῖ ὅτι καὶ αὐτὲς σώζουν, ἐπειδὴ κατὰ τὴν παναιρετική διδασκαλία τοῦ οἰκουμενισμοῦ, ἕνας Θεὸς ὑπάρχει μὲ διαφορὲς στὶς ἐκφάνσεις λατρείας του, ἀπὸ κάθε θρησκεία (πανθρησκεία). Αὐτή ἡ πίστη, πρέπει να γνωρίζουμε, ὃτι δεν διαφέρει σε τίποτα ἀπό τή πίστη τῶν μασόνων.
Θὰ λέγαμε ὅτι τὴν αἵρεση αὐτή πού ἐπιχειροῦμε μέ τή βοήθεια τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας νά ἀποδομήσουμε, τὴν πῆραν οἱ οἰκουμενιστὲς ἀπὸ τοὺς πρωτεστάντες καὶ τὴν ἔκαναν σημαία τους, στὴν προσπάθειά τους νὰ ἐξαπατήσουν τοὺς ἀφελεῖς καὶ ἀστήρικτους στὴν πίστη ὅπως λέγει καὶ ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Πέτρος στην β’ ἐπιστολή του: «Διό ἀγαπητοί, ταῦτα προσδοκῶντες σπουδάσατε ἂσπιλοι καί ἀμώμητοι αὐτῶ εὑρεθῆναι ἐν εἰρήνῃ, καί τήν τοῦ Κυρίου ἡμῶν μακροθυμίαν σωτηρίαν ἠγεῖσθε, καθώς καί ὁ ἀγαπητός ἡμῶν ἀδελφός Παῦλος κατά τήν αὐτῶ δοθεῖσαν Σοφίαν ἒγραψεν ὑμῖν, ὡς καί ἐν πάσαις ταῖς ἐπιστολαῖς λαλῶν ἐν αὐταῖς περί τούτων, ἐν οἷς ἐστι δυσνόητά τινα, ἃ οἱ ἀμαθεῖς καί ἀστήρικτοι στρεβλοῦσιν ὡς καί τάς λοιπάς γραφάς πρός τήν ἰδίαν αὐτῶν ἀπώλειαν». (4*) Ἡ αἵρεση αὐτή, ἐντάσσεται στὸν πανθρησκειακὸ οἰκουμενισμό. Οἱ ὀπαδοὶ τῆς αἱρέσεως αὐτῆς δὲν εἶναι μόνο οἱ οἰκουμενιστές, ἀλλὰ δυστυχῶς καὶ πολλοί, ποὺ ἀντιτίθενται στὸν οἰκουμενισμό καί στήν παναίρεση τῆς “ἐκκλησίας” τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης τοῦ 2016. (5*) Ὅλοι αὐτοὶ καὶ μάλιστα “ἱερείς” καὶ “μοναχοὶ” ἀπ’ αὐτούς, ἔχουν παρασύρει καὶ πολλοὺς “πιστούς”, ἀλλὰ καὶ ἄλλους “κληρικούς” καὶ “μοναχούς”, στὸ νὰ τὴν πιστέψουν.
Α] Διδάσκουν λοιπὸν βλασφημώντας καὶ θέλοντας “σώνει καὶ καλὰ” νὰ δικαιολογήσουν τὴν παναίρεσή τους, ὅτι οἱ μὲν αἱρετικοί, θὰ κριθοῦν μὲ τὸ Εὐαγγέλιο καὶ ὅσοι ἂπ΄ αὐτοὺς ἔχουν δῆθεν, καλὰ ἔργα θὰ σωθοῦν (!!!), οἱ δὲ ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας ἀλλόθρησκοι ἢ ὅσοι ἀπ’ αὐτοὺς δὲν ἄκουσαν ποτὲ περὶ Χριστοῦ καὶ τῆς διδασκαλίας Του, θὰ κριθοῦν μὲ τὸν νόμο τῆς συνειδήσεως καὶ ὄχι μὲ τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ, ὁπότε, καὶ αὐτοὶ μποροῦν νὰ σωθοῦν (νὰ εἰσέλθουν στὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν), παραμένοντας στὴν πλάνη τους, ἀρκεῖ νὰ εἶναι ‘‘καλοὶ ἄνθρωποι’’(!!!) Συνεπῶς, κατὰ τὴν οἰκουμενιστικὴ διδασκαλία τους, ὑπάρχει σωτηρία καὶ ἐκτός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ (!!!).
Κάνουν μάλιστα καὶ μία διάκριση στοὺς γνωρίσαντες καὶ στοὺς μὴ γνωρίσαντες τὴν ὕπαρξη Τοῦ Χριστοῦ ἢ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀφοῦ κατ΄αὐτούς, δὲν ἐκηρύχθη, δῆθεν, τὸ Εὐαγγέλιο σὲ ὅλον τὸν κόσμο !!!
Σ’αὐτήν λοιπόν την νεοφανή αἴρεση, ἀπαντοῦμε ὄχι με δικούς μας λόγους, ἀλλά μέ τούς λόγους τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ στήν Ἁγία Γραφή καί τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας.
Συνηθέστερο «ἐπιχείρημα» τῶν “κληρικῶν”, “μοναχῶν”, “θεολόγων” (θολολόγων θά λέγαμε, ἢ φιλοσόφων θεολογούντων), ἤ ἀκατάρτιστων “πιστῶν” αὐτῶν, εἶναι τὸ β΄ Κεφάλαιο τῆς πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολῆς τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου καὶ συγκεκριμένα οἱ στίχοι 9 – 15, τοὺς ὁποίους αὐθαιρέτως αὐτοὶ ἑρμηνεύουν ὡς, δῆθεν, ἀναφορὰ στοὺς μετὰ Χριστὸν Ἰουδαίους καὶ ἐθνικούς (εἰδωλολάτρες), προκειμένου νὰ στηρίξουν τὴν πλάνη τους!
Μᾶς λέει ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος στοὺς στίχους αὐτούς: (Ρωμ. Β΄ 10-15). ΕΡΜΗΝΕΙΑ: «δόξα δὲ καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη σέ κάθε ἂνθρωπο πού πράττει τό καλό, στόν Ἰουδαίο πρῶτα καὶ στόν Ἓλληνα (τόν εἰδωλολάτρη)· διότι στόν Θεό δέν ὑπάρχει προσωποληψία. Ὃσοι δέ ἁμάρτησαν χωρίς νά ἒχουν τόν νόμο (τόν Μωσαϊκό νόμο), χωρίς τόν νόμο καί θά ἀπολεσθοῦν· καὶ ὅσοι ἁμάρτησαν ἒχοντας τόν νόμο, μέ τόν νόμο ὡς κριτήριο θά καταδικασθοῦν. Διότι καλοί ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι οἱ ἀκροαταὶ τοῦ νόμου, ἀλλ’ οἱ ἐφαρμοσταί τοῦ νόμου θά θεωρηθοῦν καλοί. Ὃταν δέ οἱ ἐθνικοί πού δέν ἒχουν νόμο, κάνουν ἐκ φύσεως τὰ τοῦ νόμου, αὐτοί ἂν καί δέν ἒχουν νόμο, εἶναι οἱ ἲδιοι νόμος γιά τούς ἑαυτούς τους».
Χαρακτηριστικὸ ἢ καί ὓποπτο στοὺς προαναφερθέντες “θεολόγους” καί “κήρυκες”, εἶναι τὸ ὅτι δὲν παραπέμπει κανείς τους σὲ κάποιον Ἅγιο ἑρμηνευτὴ τῆς Ἁγίας Γραφῆς γιὰ νὰ στηρίξουν τὰ λεγόμενά τους!!! Ἐμεῖς ὅμως, οἱ Ὀρθόδοξοι, γνωρίζουμε πολὺ καλὰ πώς εἶναι ἐξαιρετικὰ ἐπικίνδυνο τὸ νὰ ἑρμηνεύουμε μόνοι μας τὶς Ἅγιες Γραφές. Ἐξάλλου, ζοῦμε στὸν 21ο αἰώνα τοῦ Χριστιανισμοῦ καὶ ἔχουμε πολλοὺς Ἁγίους καὶ ἐναρέτους, λόγιους ἑρμηνευτὲς νὰ μελετήσουμε.
Γι΄ αὐτὸν λοιπὸν τὸν λόγο, καλὸ εἶναι νὰ δοῦμε κατ΄ ἀρχὰς, πῶς ἑρμηνεύει τοὺς παρεξηγημένους αὐτοὺς στίχους ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος κατὰ τὴν παράδοση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, εἶναι ὁ μόνος πού ἑρμήνευσε τὶς ἐπιστολὲς τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου καθ΄ὑπαγόρευσιν τοῦ ἰδίου τοῦ Ἀποστόλου (γι’αὐτό καί τό ἀριστερό αὐτί του, εἶναι ἂφθορο στό Ἃγιον Ὃρος, στό ὁποῖο τοῦ ὀμιλοῦσε ὁ ἲδιος ὁ Ἀπόστολος, κατά τόν μαθητή τοῦ Χρυσορήμονος και διάδοχό του στον Πατριαρχικό θρόνο τῆς Κων/πόλεως, Ἃγιο Πρόκλο, πού τόν εἶδε μέ τά μάτια του): “Γιά ποιόν Ἰουδαῖο λέγει ἐδῶ, ἢ γιά ποιούς Ἓλληνες (ἐθνικούς, εἰδωλολάτρες) ὀμιλεῖ; Γι’αὐτούς πού ἒζησαν πρό τῆς α’ παρουσίας Τοῦ Χριστοῦ. Διότι δεν ἒφθασε ἀκόμα ὁ λόγος (τοῦ Ἀποστόλου) στούς χρόνους τῆς χάριτος, (τῆς μετά Χριστόν ἐποχῆς), ἀλλά ἀκόμα ἀσχολεῖται μέ τούς παραπάνω χρόνους (τούς πρό Χριστοῦ)..…” (P.G.60 σελ.426 γ΄).
Ὁ ἲδιος ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος ἀπεκάλυψε τὴν ἑρμηνεία τῶν ἐπιστολῶν του στὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο! (Βλέπε: https://choratouaxoritou.gr/?p=43827&cn-reloaded=1 )
Κατὰ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο λοιπόν, ὁ Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν καὶ ἱδρυτὴς τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐννοεῖ τοὺς πρὸ Χριστοῦ Ἰουδαίους καὶ Ἐθνικοὺς καὶ ὄχι τοὺς μετὰ!
Ἐπίσης καί ὁ Ἃγιος Ἀθανάσιος ὁ Μέγας λέγει τό ἲδιο καί βλέπε τή Συμφωνία τῶν Ἁγίων Πατέρων στό 9ο μέρος τῆς παρούσας μελέτης: https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2022/08/069-1282022-9.html
Ποιὸς λοιπὸν ἔχει δίκιο; Οἱ προαναφερθέντες “θεολόγοι”, ἢ οἰ Ἅγιοι Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος καί Ἀθανάσιος ὁ Μέγας;
Ἀσφαλῶς ὁ Ἃγιος Ἀθανάσιος ὁ Μέγας καί ὁ Χρυσορήμων, ἢ μᾶλλον ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὁ ὁποῖος ἀποκάλυψε σ’ αὐτόν τὴν ἑρμηνεία τῆς πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολῆς του.
 |
Ἂλλωστε πῶς θά μποροῦσε ὁ Ἃγιος Ἀπόστολος Παῦλος νά φάσκει (ἐάν ἐννοεῖ τούς μετά Χριστόν Ἰουδαίους καί εἰδωλολάτρες) καί νά ἀντιφάσκει, λέγοντας σέ ἂλλη ἐπιστολή του: “..…εἰδότες δὲ ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡμεῖς εἰς Χριστὸν ᾽Ιησοῦν ἐπιστεύσαμεν, ἵνα δικαιωθῶμεν ἐκ πίστεως Χριστοῦ καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόμου, ὅτι ἐξ ἔργων νόμου οὐ δικαιωθήσεται πᾶσα σάρξ….….εἰ γὰρ διὰ νόμου δικαιοσύνη, ἄρα Χριστὸς δωρεὰν ἀπέθανεν». (Γαλ.Β’16-21)
Καί παρακάτω λέγει: «Γινώσκετε ἄρα ὅτι οἱ ἐκ πίστεως, οὗτοι υἱοί εἰσιν ᾽Αβραάμ. προϊδοῦσα δὲ ἡ γραφὴ ὅτι ἐκ πίστεως δικαιοῖ τὰ ἔθνη ὁ Θεὸς προευηγγελίσατο τῷ ᾽Αβραὰμ ὅτι «᾽Ενευλογηθήσονται ἐν σοὶ πάντα τὰ ἔθνη». ὥστε οἱ ἐκ πίστεως εὐλογοῦνται σὺν τῷ πιστῷ ᾽Αβραάμ. ὅσοι γὰρ ἐξ ἔργων νόμου εἰσὶν, ὑπὸ κατάραν εἰσίν· γέγραπται γὰρ ὅτι ἐπικατάρατος πᾶς ὃς οὐκ ἐμμένει πᾶσιν τοῖς γεγραμμένοις ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τοῦ ποιῆσαι αὐτά. ὅτι δὲ ἐν νόμῳ οὐδεὶς δικαιοῦται παρὰ τῷ θεῷ δῆλον, ὅτι ὁ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται· ὁ δὲ νόμος οὐκ ἔστιν ἐκ πίστεως, ἀλλ᾽ὁ ποιήσας αὐτὰ ζήσεται ἐν αὐτοῖς. Χριστὸς ἡμᾶς ἐξηγόρασεν ἐκ τῆς κατάρας τοῦ νόμου γενόμενος ὑπὲρ ἡμῶν κατάρα, ὅτι γέγραπται, ᾽Επικατάρατος πᾶς ὁ κρεμάμενος ἐπὶ ξύλου, ἵνα εἰς τὰ ἔθνη ἡ εὐλογία τοῦ ᾽Αβραὰμ γένηται ἐν Χριστῷ ᾽Ιησοῦ, ἵνα τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πνεύματος λάβωμεν διὰ τῆς πίστεως». (Γαλ. Γ’ 7- 14)
Ἐπίσης καί: «Πρὸ τοῦ δὲ ἐλθεῖν τὴν πίστιν ὑπὸ νόμον ἐφρουρούμεθα συγκλειόμενοι εἰς τὴν μέλλουσαν πίστιν ἀποκαλυφθῆναι. ὥστε ὁ νόμος παιδαγωγὸς ἡμῶν γέγονεν εἰς Χριστόν, ἵνα ἐκ πίστεως δικαιωθῶμεν· ἐλθούσης δὲ τῆς πίστεως οὐκέτι ὑπὸ παιδαγωγόν ἐσμεν. Πάντες γὰρ υἱοὶ θεοῦ ἐστε διὰ τῆς πίστεως ἐν Χριστῷ ᾽Ιησοῦ. ὅσοι γὰρ εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύσασθε· οὐκ ἔνι᾽Ιουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ ᾽Ιησοῦ. εἰ δὲ ὑμεῖς Χριστοῦ, ἄρα τοῦ ᾽Αβραὰμ σπέρμα ἐστέ, καί κατ᾽ ἐπαγγελίαν κληρονόμοι». (Γαλ. 23-29)
Β] Ἀπάντηση σέ ὃσους λέγουν ὃτι τό Εὐαγγέλιο δέν ἐκηρύχθη τάχα σ’ ὃλη τη γῆ. Ἂς δοῦμε τί λέγουν περί αὐτοῦ ὁ Ἀπόστολος τῶν ἑθνῶν καί ἓνας ἀπό τούς μεγάλους Θεολόγους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὁ Ἃγιος Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ὁ ὀμολογητής καί θαυματουργός: “Πῶς οὖν ἐπικαλέσωνται εἰς ὃν οὐκ ἐπίστευσαν; πῶς δὲ πιστεύσωσιν οὗ οὐκ ἤκουσαν; πῶς δὲ ἀκούσωσιν χωρὶς κηρύσσοντος; πῶς δὲ κηρύξωσιν ἐὰν μὴ ἀποσταλῶσιν; καθὼς γέγραπται͵ Ὡς ὡραῖοι οἱ πόδες τῶν εὐαγγελιζομένων ἀγαθά. Ἀλλ΄ οὐ πάντες ὑπήκουσαν τῷ εὐαγγελίῳ· Ἠσαΐας γὰρ λέγει͵ Κύριε͵ τίς ἐπίστευσεν τῇ ἀκοῇ ἡμῶν; ἄρα ἡ πίστις ἐξ ἀκοῆς͵ ἡ δὲ ἀκοὴ διὰ ῥήματος Χριστοῦ. ἀλλὰ λέγω͵ μὴ οὐκ ἤκουσαν; μενοῦνγε͵ Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν καὶ εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης τὰ ῥήματα αὐτῶν.” (Ρωμ.Ι΄14 – 18).
Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, ὁ Θεολόγος, ὁμολογητής καί θαυματουργός, στὸν λόγο του εἰς τὴν ΙΔ΄ Κυριακή τοῦ εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου, ἀποδεικνύει μὲ τρανταχτὰ ἐπιχειρήματα, πώς τὸ εὐαγγέλιο ἐκηρύχθη ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους εἰς ὅλα τά ἔθνη, σὲ πολλὰ ἐξ αὐτῶν διὰ ζώσης καὶ στὰ ὑπόλοιπα μὲ τὶς καθολικές τους ἐπιστολές: «Θὰ εἴπω πρῶτα πρὸς τὴν ἀγάπην σας τὰ τελευταῖα λόγια τῆς ἀναγινωσκομένης σήμερα παραβολῆς τοῦ Κυρίου, ὅτι «πολλοὶ εἰσιν κλητοὶ ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί.» (Ματθ.κβ΄15). Διότι αὐτὸ δεικνύει καὶ ὁ Κύριος μὲ ὅλην τὴν παραβολὴν, ὥστε νὰ προσπαθήσωμε ἐμεῖς νὰ μὴν εἴμεθα ἁπλῶς ἀπὸ τοὺς κλητούς, ἀλλὰ ἀπὸ τοὺς ἐκλεκτούς. Ἐπειδὴ ὅποιος δὲν εἶναι ἀπὸ τοὺς ἐκλεκτούς, ἀλλὰ μόνον ἀπὸ τοὺς κλητούς, ὄχι μόνον ἐκπίπτει ἀπὸ τὸ Ἀνέσπερον Φῶς, ἀλλὰ καὶ ἐξάγεται πρὸς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον καὶ ἀφοῦ τοῦ δεθοῦν τὰ χέρια, ἐπειδὴ δὲν ἐργάσθησαν τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ καὶ τὰ πόδια, ἐπειδὴ δὲν ἔτρεξαν πρὸς τὸν Θεόν, παραδίδεται στὸν κλαυθμὸν καὶ τὸν βρυγμὸν τῶν ὀδόντων.
Θὰ ἀποροῦσε κανεὶς κατ΄ ἀρχὴν πῶς ὁ Κύριος εἶπε ὅτι οἱ κλητοὶ εἶναι πολλοί, ὄχι ὅμως ὅλοι οἱ ἄνθρωποι· διότι ἐὰν δὲν εἶχαν κληθεῖ ὅλοι, δὲν θὰ ἦταν δίκαιο νὰ ἐκπέσουν ἀπὸ τὰ ἐπηγγελμένα ἀγαθὰ ὅσοι δὲν προσεκλήθησαν καὶ νὰ λάβουν τὴν πείρα τῶν ἠπειλημένων βασάνων· ἂν εἶχαν κληθεῖ δὲν ἀποδοκιμάσθησαν δικαίως· δὲν εἶναι ὅμως ἀλήθειά τό ὅτι δὲν ἐκλήθησαν. Διότι καθὼς ὁ Κύριος ἀνελαμβάνετο στὸν οὐρανὸν μετὰ τὴν ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασιν, εἶπε πρὸς τοὺς μαθητᾶς Του :
«Πορευθέντες εἰς τὸν κόσμον ἅπαντα, κηρύξατε τὸ εὐαγγέλιον πάση τὴ κτίσει». (Μάρκ. ΙΣΤ΄15) καὶ «μαθητεύσατε πάντα τα ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος, διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμίν». (Ματθ. ΚΗ΄19) Καὶ ὅτι αὐτὸ πού προσετάχθησαν οἱ μαθηταί, τὸ ἐπραγματοποίησαν, εἶναι ἱκανὸς νὰ τὸ παραστήσει ὁ μέγας Παῦλος· διότι λέγει: «μὴ οὐκ ἤκουσαν; μενοῦνγε (καὶ βέβαια διότι) εἰς πάσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν καὶ εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης τὰ ρήματα αὐτῶν» (Ρωμ. Ἰ΄18), δηλαδὴ τῶν Ἀποστόλων. Ὥστε ὃ λ ο ι ἐκλήθησαν, καὶ δ ι κ α ί ω ς θὰ τιμωρηθοῦν ἐκεῖνοι πού δὲν προσῆλθαν στὴν πίστη.» (Ἁγίου Γρηγορίου Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τοῦ Παλαμᾶ, “λόγος εἰς τὴν παραβολὴν τὴν καλοῦσαν εἰς τούς γάμους τοῦ υἱοῦ ”. Ε.Π.Ε. Τόμ. 10 σέλ. 554).
Ἃς τὸ ἀκούσουν αὐτὸ οἱ ὑποστηρικτὲς τῆς αἱρέσεως τῆς ἐργοσωτηρίας, οἱ ὁποῖοι ὑποστηρίζουν πώς, δῆθεν, δὲν ἐκηρύχθη τὸ εὐαγγέλιο σ’ ὅλο τὸν κόσμο !!!
Γ] Λέγουν ἐπίσης, βάζοντες ἐμπρὸς ὅλων τὴν ‘‘θεὰ’’ λογική τους, ὅτι δὲν δέχονται ἐπ’οὐδενὶ ὅτι εἶναι δυνατὸν νὰ κολλάζονται τὰ ἀβάπτιστα νήπια ὅσα πεθαίνουν, ἢ οἱ “καλοὶ” ἀλλὰ ἀβάπτιστοι ἄνθρωποι ἢ ὅσοι δὲν γνώρισαν τὴν ὀρθοδοξία, γιατί τότε ὁ Θεὸς θὰ ἦταν κατ’ αὐτούς, ἄδικος. Διότι, μᾶς λέγουν, ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη καὶ δικαιοσύνη. Πῶς λοιπὸν ἡ ἀγάπη καὶ ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ θὰ μποροῦσε νὰ ἐπιτρέψει τέτοια ἀδικία καὶ νὰ κολλαστοῦν τόσο “καλοὶ” ἄνθρωποι ἀβάπτιστοι ἢ νήπια ἀβάπτιστα, ἢ ἀγνοοῦντες τὴν Ὀρθοδοξία ἀβάπτιστοι; Διότι ἐὰν δὲν μποροῦν νὰ εἰσέλθουν στὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, τότε ἀναγκαστικὰ θὰ πρέπει νὰ κολλάζονται.
Ἀπάντηση: Ὡς πρός τή διαπίστωση ὅτι ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη καί δικαιοσύνη πολύ σωστά λέγετε. Καί μάλιστα ὁ Θεός εἶναι ἡ πηγή τῆς ἀγάπης και τῆς δικαιοσύνης. Ὃμως πῶς περιορίζετε σεῖς τήν ἀγάπη καί τή δικαιοσύνη Τοῦ Θεοῦ μόνο στή δική σας σκέψη; Δεν ἀκούσατε ὅτι «ἂπειραι και ἀνεξιχνίασται αἱ βουλαί τοῦ Κυρίου» ;
Ἐπειδὴ λοιπὸν αὐτὸ ἀντιβαίνει στὴν «κοινὴ λογική σας» (κατὰ τὸ λόγιον τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριατζιανίνωφ βλ. 1ο μέρος τῆς παρούσας μελέτης), ἀπορρίπτετε συλλήβδην ὅλους τούς Ἁγίους Πατέρες τῆς ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας (πολλῶν ἐκ τῶν ὁποίων τοὺς λόγους περὶ τοῦ θέματος πού μᾶς ἀπασχολεῖ ἐκθέτουμε στην παρούσα μελέτη) καὶ θεωρεῖτε δυστυχῶς τὴν δική σας σκέψη ὡς αὐθεντία, ποὺ δὲν ἐπιδέχεται τὸν παραμικρὸ ἀντίλογο ἢ τὰ λέτε αὐτά, ἀπὸ ἄγνοια τῶν Πατερικῶν λόγων.
Λέγομε δυστυχῶς, διότι ὁ πραγματικὸς Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς ἀγαπητοί μου, δὲν μπορεῖ ποτὲ νὰ λέγει “ἐγὼ φρονῶ ἔτσι”. Ἀλλὰ δὲν θεωρεῖ τὸν ἑαυτὸ του εἰδήμονα σὲ τίποτε, διότι ἔχει ταπείνωση. Ἐρωτᾶ λοιπὸν πάντοτε «τί λέγουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες περὶ αὐτοῦ;» Καὶ ἀφοῦ ψάξει, μελετήσει, μάθει τί φρονεῖ ἡ Ἁγία τοῦ Θεοῦ ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μέσῳ τῶν Ἁγίων Γραφῶν, ὅπως τὶς ἑρμηνεύουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας (καὶ ὄχι κατὰ τὸ δοκοῦν καθ’ ἕνας ἕκαστος ὅπως ἔκαναν καὶ κάνουν οἱ αἱρετικοὶ,) καὶ τῶν λόγων τῶν Ἄγίων Πατέρων, τότε φρονεῖ καὶ λέγει ἀσφαλέστατα ὄχι τὴν δική του γνώμη, ἀλλὰ τὴν γνώμη τῶν Ἁγίων Πατέρων. Ἀκόμα δεν μπορεῖ κάποιος, να στηρίζεται ἀποκλειστικά σέ ὁράματα, ἢ ὀπτασίες ἢ μεταθανάτιες ἐμπειρίες κάποιων καί μάλιστα ἀνωνύμων!!! (βλ. “Μόρφου” παρακάτω (7ο) ), για να ἀποδείξει τα ἀντίθετα ἀπό ὃσα διδάσκουν ὁ Θεάνθρωπος Χριστός καί οἱ Ἃγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καί μάλιστα σέ συμφωνία, γιατί κατά τόν Ἀπόστολο, ὁ διάβολος μπορεῖ νά μετασχηματίζεται σέ ἂγγελο φωτός γιά νά παραπλανᾶ τούς ἀνθρώπους. (B’ Kορινθ. ΙΑ’ 14).
Ἀφοῦ ὅμως ἐσεῖς κάνετε αὐτὴν τὴν «λογικὴ» σκέψη (ὀρθολογισμός), καὶ βασίζετε σὲ αὐτὴν τὸ πιστεύω σας, ἃς μᾶς ἐπιτραπεῖ νὰ κάνουμε καὶ ἐμεῖς μιὰ ἄλλη διαφορετικὴ «λογικὴ» σκέψη, μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ σᾶς βοηθήσουμε νὰ ἀντιληφθεῖτε ὅτι μπορεῖ νὰ ὑπάρχουν καὶ ἄλλες σκέψεις καὶ τοποθετήσεις ὡς πρὸς τὸ πῶς μπορεῖ νὰ ἐνεργεῖ ἡ Θεία Χάρη, ἀγάπη, πρόνοια καὶ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ, πού προφανῶς ἐσεῖς δὲν εἶστε σὲ θέση νὰ ἀντιληφθεῖτε.
Ἂς ὑποθέσουμε ὃτι ἐπιτρέπει ὁ Θεός νά πεθάνει ἓνα νήπιο, ἀβάπτιστο. Κατ’ ἀρχήν νά ἐπαναλάβουμε «ὃτι ἀνεξερεύνητες αἱ βουλαί τοῦ Κυρίου». Ὁ λογικῶς σκεπτόμενος ὀρθόδοξος Χριστιανός, πρέπει να σκεφθεῖ: «ὁ Θεός ἀγάπη ἐστί» (κατά Ἰω. Κεφ.Α’). Ἀφοῦ λοιπόν ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη, ἂρα αὐτό πού συνέβη, παραχωρήθηκε ἀπό τήν ἀγάπη Τοῦ Θεοῦ. Διότι οὒτε ἓνα σπουργιτάκι δέν πέφτει νεκρό, ἐάν δέν τό ἐπιτρέψει ὁ Θεός κατά τό λόγιο Τοῦ Κυρίου (Ματθ.Ι’29) Ἐάν λοιπόν βάλει αὐτόν τόν καλό λογισμό ὁ ὀρθόδοξος Χριστιανός, τελειώνει ἐδῶ καί τό θέμα.
Διότι ἀφοῦ ὁ Καλός Θεός τό ἐπέτρεψε, σίγοuρα ἦταν γιά τό καλό τοῦ νηπίου. Νάναι εὐλογημένο. Δοξασμένο τό ὂνομα Τοῦ Παντελεήμονα καί Παντογνώστη Θεοῦ.
Θά ἒκανες ὃμως μιά ἒνσταση ἐδῶ. Θα ἒλεγες, συμφωνεῖς λοιπόν, ὃτι ὁ Θεός ἐπέτρεψε τό νήπιο αὐτό νά πεθάνει προτοῦ βαπτιστεῖ, γιατί προφανῶς, ὁ Θεός θέλει νά τό εὐεργετήσει καί νά τό πάει στόν Παράδεισο, ἀφοῦ αὐτό δέν ἒχει προλάβει νά κάνει κανένα κακό ὃντας νήπιο. Λάθος ἀγαπητέ μου.
Ἀπέδειξαν περίτρανα ὃλοι οἰ παραπάνω ἀναφερόμενοι Ἃγιοι καί ἁγιασμένοι Γέροντες τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλά πρῶτα και κυρίως, ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ὃτι οὐδείς ἀβάπτιστος μπορεῖ νά εἰσέλθει στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Διότι δεν πληρεῖ τίς προϋποθέσεις γιά νά εἰσέλθει. Καί μόνο τό πρoπατορικό ἁμάρτημα νά τοῦ λογισθεῖ, κολλάζεται. Γιατί το προπατορικό ἁμάρτημα τι ἂλλο εἶναι, ἐκτός ἀπό τον διάβολο που ἐμφωλεύει στα βάθη τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου; (βλέπε σχόλιο στο 8ο μέρος τῆς παρούσας μελέτης: https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2022/08/068-11082022-8.html ).
Ἀλλά δέν πρέπει νά ξεχνᾶμε καί τοῦτο τό πολύ σημαντικό, τό ὁποῖο οἱ ὀπαδοί τῆς ἐργοσωτηρίας δέν τό σκέφτονται κἂν! Ὁ Θεός εἶναι παντογνώστης ὂχι μόνο τοῦ παρόντος καί τοῦ παρελθόντος, ἀλλά καί τοῦ μέλλοντος. Αὐτός δίνει τήν χάρη τῆς προφητείας στούς Προφήτες καί προλέγουν τά μελλοντικά γεγονότα ὃπως καί ὁ Ἃγιος Ἀπόστολος Πέτρος στή Β’ Καθολική του ἐπιστολή ἀναφέρει: “….πᾶσα προφητεία γραφῆς ἰδίας ἐπιλύσεως οὑ γίνεται. οὐ γὰρ θελήματι ἀνθρώπου ἠνέχθη ποτὲ προφητεία, ἀλλ’ ὑπὸ Πνεύματος ἁγίου φερόμενοι ἐλάλησαν ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι” (Β’ Πέτρου 20-21).
Γνωρίζει λοιπόν ὁ Θεός καί τό μέλλον αὐτοῦ τοῦ βρέφους πού πεθαίνει ἀβάπτιστο, ὃτι ἂν αὐτό ζοῦσε, ἐβαπτίζετο Ὀρθόδοξος Χριστιανός καί μεγάλωνε, θά διέπραττε τέτοιες ἁμαρτίες, καί ἡ ζωή του θά ἦταν τέτοια, πού ὃταν κάποτε θά τελείωνε, αὐτός ὁ ἂνθρωπος στην τελική κρίση, θά κολαζόταν χειρότερα, ἀπ’ ὃτι κολάστηκε τώρα πού ἐπέτρεψε ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ νά πεθάνει ἀβάπτιστο καί νά κολαστεῖ μέν καθότι ἀβάπτιστο, ἀλλά σέ πολύ ἐλαφρότερη κόλαση, ἀπό αὐτή πού θά πήγαινε ἂν πέθαινε βαπτισμένο. Ἐπειδή ὃπως λέγει καί ὁ ἁγιασμένος Γέροντας Δανιήλ ὁ Κατουνακιώτης: «....Δὲν πρόκειται μόνο γιὰ τοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ καὶ γιὰ ἐμᾶς τοὺς ὀρθὸδοξους, ποὺ θὰ τιμωρηθοῦμε περισσότερο στὴν κόλαση γιὰ τὸ κακό μας παράδειγμα……καί θὰ τύχουμε μεγαλύτερης καταδίκης» (βλ. μέρος 2ο στην παρούσα μελέτη https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2020/10/2.html ).
Βλέπε καί ἀνάρτηση «περί ἀποκαλύψεως τῆς Θείας Προνοίας ἀπό ἐπιστολὴ πνευματικοῦ τέκνου τοῦ ἁγιασμένου Γέροντα Φιλοθέου Ζερβάκου Ἠγουμένου τῆς Ἱερᾶς (τότε) Μονῆς. Λογγοβάρδας.Πάρου», https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2022/09/071-20092022.html Ἐπίσης καί «Περί Θείας Προνοίας-Γιατί ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς τὸ κακὸ στὸν κόσμο; ἁγιασμένος Γέροντας Παϊσιος ὁ Ἁγιορείτης» https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2022/09/072-20092022.html
Ποῦ εἶναι λοιπόν ἂδικος ὁ Θεός, κακόδοξοι ὁπαδοί τῆς ἐργοσωτηρίας; Δὲν πήγαιναν στὸν Ἅδη ὅλες οἱ πρὸ Χριστοῦ ψυχὲς τῶν κεκοιμημένων; Ναὶ ὅλες οἱ ψυχὲς στὸν Ἅδη πήγαιναν. Ἀκόμα καὶ τῶν Ἁγίων καὶ τῶν Προφητῶν. Ἀκόμα καὶ τοῦ «μείζονος ἐν γεννητοῖς γυναικῶν» Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, κατὰ τὸ λόγιον τοῦ Κυρίου. (Ματθ.κεφ.ια’11) Διότι ὁ Παράδεισος δέν εἶχε ἀκόμα ἀνοίξει.
Ἄνοιξε τὸν Παράδεισο ὁ Ἀναστάς Κύριός μας. Ὅσες ἀπ’αἰῶνος κεκοιμημένες ψυχὲς λοιπὸν (μᾶς διδάσκει ἡ Ἐκκλησία), εἶχαν τὶς προϋποθέσεις νὰ σωθοῦν (δὲν ἤσαν π.χ. σκληρὲς καὶ ἀπάνθρωπες ὅπως τοῦ Ἡρώδη καὶ ἄλλων ἐγκληματιῶν, δυναστῶν καὶ ἀπανθρώπων) καὶ πίστεψαν στὸ κήρυγμα πρῶτα τοῦ Ἁγίου καὶ δικαίου Συμεὼν τοῦ Θεοδόχου (6*) (ποὺ βάστασε στὰ χέρια του Τὸν Μεσσία Χριστὸ κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς Ὑπαπαντῆς καὶ μετὰ ἀπὸ λίγες ὧρες κοιμήθηκε, ὅπως τοῦ εἶχε προφητεύσει ὁ ἴδιος ὁ Θεός), ἐν συνεχείᾳ τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ὅταν πῆγε ἡ ψυχή του στὸν ἅδη μετὰ τὸν ἀποκεφαλισμό του καὶ τοὺς κήρυξε, (ὅπως λέγει καὶ τὸ ἀπολυτίκιό του) καὶ κατόπιν στὸ κήρυγμα Τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, (ὅταν ἡ Παναγία Του ψυχὴ πῆγε στὸν ἅδη καί κήρυξε στίς ἀπ’αἰῶνος κεκοιμημένες ψυχές), αὐτὲς οἱ ψυχὲς ποὺ πίστεψαν, σώθηκαν καὶ πῆγαν στὸν Παράδεισο.
Πολλοὶ ἀπ’αὐτοὺς ἀναστήθηκαν μετὰ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καὶ «ἐνεφανίσθησαν πολλοῖς» λέγει ἡ Ἁγία Γραφή (Ματθ. ΚΖ’ 52-53).
Αὐτὰ φαίνονται καὶ στὴν Ὀρθόδοξη εἰκονογραφία στὴν «Εἰς ἅδου κάθοδον», ὅπου εἰκονογραφεῖται ὁ Κύριος μέσα στὸν ἅδη, νὰ κρατᾶ ἀπ’τὸ ἕνα χέρι τὸν Ἀδὰμ καὶ ἀπ’τὸ ἄλλο τὴν Εὕα (δηλαδὴ ὅλο το ἀνθρώπινο γένος) καὶ νὰ τοὺς σηκώνει ἀπὸ τοὺς τάφους. Πέριξ τοῦ Κυρίου εἰκονογραφοῦνται ὁ Τίμιος Πρόδρομος καὶ Προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης εὑρισκόμενοι καὶ αὐτοὶ μέσα στὸν ἅδη.
Κατὰ τὰ λεγόμενά σας λοιπόν, βγαίνει τὸ συμπέρασμα, ὅτι ὁ Θεὸς θὰ πρέπει νὰ εἶναι ἄδικος (ἄπαγε τῆς βλασφημίας), ἀφοῦ ἄφηνε στὸν ἅδη (δηλαδὴ στὴν κόλαση) ἐπὶ τόσους αἰῶνες, τόσους δικαίους καὶ Προφῆτες ἀλλὰ καὶ τὸν Τίμιον Πρόδρομον, “αὐτὸ δὲν εἶναι καταφανέστατη ἀδικία;” (ἂπαγε….)
Ὅμως ἄνθρωπε, “τὶς ἔγνω Νοῦν Κυρίου;’’ Ἀλλὰ ὁ Πανάγαθος Θεὸς εἶχε τὸ σχέδιό του. Ἤθελε νὰ σωθοῦν ὅλες μαζὶ οἱ ἀπ’ αἰῶνος καλοπροαίρετες ψυχὲς τῶν κεκοιμημένων. Καὶ θὰ ἐσώζοντο μὲ τὸν Σταυρικό Του θάνατο καὶ τὴν Ἀνάστασή Του.
Γιατί τὸ ἀνθρώπινο γένος εἶχε πέσει τόσο πολύ, πού ἀκόμα καὶ οἱ Προφῆτες καὶ οἱ Δίκαιοι τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, δὲν εἶχαν τὴν δυνατότητα νὰ σωθοῦν. Περίμεναν στὸν ἅδη νὰ ἔρθει ὁ Λυτρωτής, ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς γιὰ νὰ ἀναστήσει τὸ ἀνθρώπινο γένος, νὰ τὸ σώσει. Διότι μόνον Αὐτὸς ὁ Θεάνθρωπος μποροῦσε νὰ τὸ λυτρώσει, νὰ τὸ σώσει. «Οὔτε γὰρ ἄγγελος, οὐδὲ ἄνθρωπος, ἀλλ’αὐτὸς ὁ Κύριος ἔσωσεν ἡμᾶς» ψάλλει ὁ ὑμνωδός (Παρακλητική Ἦχος α', μετὰ τὴν α' Στιχολογία, Καθίσματα Σταυρώσιμα). Καὶ ἔσωσε τὸ ἀνθρώπινο γένος τὸ πρὸ Χριστοῦ, (ὄχι ὅλους, γιατί δὲν ἤσαν ὅλοι καλοπροαίρετοι, ὅπως προείπαμε).
Ἀλλὰ ὄχι μόνο ἔδωσε τὴν δυνατότητα νὰ σωθοῦν οἱ πρὸ Χριστοῦ, ἀλλὰ καὶ οἱ μετὰ Χριστόν. Πῶς; Μὲ τo νὰ θεραπεύονται οἱ ψυχὲς των κατὰ τὸν τρόπο πού Αὐτὸς ὅρισε. Δηλαδὴ μὲ τὸ νὰ ἱδρύσει μὲ τὸ ἴδιο Του τό Αἷμα, τὸ Θεραπευτήριο τῶν ψυχῶν ποὺ λέγεται Ἐκκλησία (κατά τόν Θεολόγο Ἃγιο Γρηγόριο τόν Παλαμά), τὸ ὁποῖο μὲ τὰ φάρμακα πού δίνει, θεραπεύει την ψυχή τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ τὰ ἀποδέχεται καὶ ἀγωνίζεται. Ἡ θεραπεία γίνεται μὲ τὰ Ἅγια Μυστήρια κατὰ τὴν διάρκεια εἰρήνης, καὶ μὲ τὴν ὁμολογία καὶ τὸ μαρτύριο κατὰ τὴν διάρκεια τῶν διωγμῶν.
Δὲν ὑπάρχει ἄλλη δυνατότης θεραπείας τῆς ψυχῆς καὶ σωτηρίας, παρὰ μόνον αὐτὴ πού ὅρισε ὁ Φιλάνθρωπος Θεός, μέσῳ τῆς Ἐκκλησίας.
Ἄλλως λογίζεται ὡς μάταιη καὶ ἀνώφελη ἡ παρουσία Τοῦ Θεανθρώπου στὸν κόσμο καὶ πολὺ περισσότερο ἡ θυσία Του, ἐὰν ὑπῆρχε ἡ δυνατότητα νὰ σωθοῦν ἂνθρωποι μετὰ Χριστόν, χωρὶς τὴν ἀληθινὴ πίστη στὸν Σωτῆρα ὃπως μᾶς δίδαξε ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος καὶ χωρὶς τὴν συμμετοχή μας στὰ Μυστήρια τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, καὶ σὲ περίπτωση διωγμῶν μὲ τὴν ὁμολογία καὶ τὸ αἷμα τοῦ μαρτυρίου.
Δ] Μερικοί θέλοντας νά δικαιολογήσουν τήν πλάνη τους ὃτι τάχα μπορεῖ κάποιος ἀβάπτιστος ‘’καλός ἀνθρωπος” νά σωθεῖ, λέγουν ὃτι “καί ὁ συνσταυρωθείς μέ τόν Χριστό ληστής πού ἦταν ἀβάπτιστος πῆγε στόν Παράδεισο”.
Ἀπαντοῦμε λοιπόν σ’αὐτούς, ὃτι ὁ ληστής ἐτελεύτησε τήν Μεγάλη Παρασκευή. ‘’Ἀμήν λέγω σοι, σήμερον μετ’ ἐμοῦ ἒσῃ ἐν τῶ Παραδείσῳ’’ (Λουκ. ΚΓ’ 43) τοῦ ὑποσχέθηκε ὁ Κύριος.
Ἐτελεὐτησε λοιπόν ὁ ληστής πρό τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου καί κρίθηκε βάσει τῆς πίστεώς του, ὃπως ὃλοι οἱ μέχρι τότε κεκοιμημένοι πού καί αὐτοί ἦσαν ὃλοι ἀβάπτιστοι.
Ὃσοι ἀπό αὐτούς πίστεψαν στό κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου ὃταν κατέβηκε ἡ ψυχή τοῦ Χριστοῦ στόν ἃδη καί τούς μίλησε, τούς ἒβγαλε ἀπό τόν ἂδη καί τούς ἒβαλε στόν Παράδεισό Του τόν ἑτοιμασμένο.
Πολλοί ἀπό αὐτούς τούς κεκοιμημένους ἁγίους, μετά τήν Ἀνάστασή Του, ἐμφανίστηκαν σέ πολλούς «καὶ τὰ μνημεῖα ἀνεῴχθησαν καὶ πολλὰ σώματα τῶν κεκοιμημένων ἁγίων ἠγέρθη, καὶ ἐξελθόντες ἐκ τῶν μνημείων, μετὰ τὴν ἔγερσιν αὐτοῦ εἰσῆλθον εἰς τὴν ἁγίαν πόλιν καὶ ἐνεφανίσθησαν πολλοῖς», λέγει το Ἃγιο Εὐαγγέλιο (Ματθ.ΚΖ’ 52-53).
Ἒτσι λοιπόν καί ὁ ἐκ δεξιῶν ληστής, πού ἦταν ἀβάπτιστος, ἀφοῦ άπέθανε τήν Μεγάλη Παρασκευή, (δηλ.πρό τῆς ἀναστάσεως) μπῆκε στόν Παράδεισο, γιατί οἱ πρό Χριστοῦ κεκοιμημένοι δέν ἀπαιτεῖτο νά εἶναι βαπτισμένοι.
Αὐτό τό γεγονός, ὃτι δηλαδή ὁ ἐκ δεξιῶν ληστής μπῆκε πρῶτος στόν Παράδεισο, εἶναι τό ἀποτέλεσμα τῆς ἒκτακτης ἐπαγγελίας Τοῦ Χριστοῦ σ’αὐτόν καί ὠφείλεται στήν μετάνοια καί στήν ὁμολογία του.
Καί βέβαια ὁ ἐκ δεξιῶν μετανοημένος ληστής, ὀμολόγησε τόν Χριστό. Αὐτήν ἀκριβῶς τήν μετάνοια καί τήν ὀμολογία τοῦ ἐκ δεξιῶν ληστοῦ, διακηρύττει καί ὁ ὑμνωδός ψάλλοντας: «…..Παράδεισον ἠνέῳξας Σωτήρ, τῷ πίστει προσελθόντι Σοι Λῃστῇ, καὶ τρυφῆς κατηξιώθη, ὁμολογῶν Σοι· Μνήσθητί μου, Κύριε….» (Παρακλητική Ἦχος α' Κάθισμα Σταυρώσιμο Τετάρτης μετά τήν β’ Στιχολογία).
Τό αὐτό ἰσχύει καί γιά τά 14 χιλιάδες νήπια πού σφαγιάσθηκαν ἀπό τόν Ἠρώδη. Αὐτά βέβαια δέν ὀμολόγησαν, ἀλλά σφαγιάστηκαν ἐξ αἰτίας τοῦ Χριστοῦ καί ἡ αἰτία αὐτή καί μόνη, τούς ἀνακήρυξε μάρτυρες, ὃπως βεβαιώνεται καί ἀπό τήν εὐωδία πού ἐκχέεται ἀπό τά Ἃγια Λείψανά τους, ἀλλά καί ἀπό τήν καθιέρωση τῆς ἑορτῆς στήν μνήμη τους κάθε χρόνο στίς 29 Δεκεμβρίου ἀπό τἡν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Βλέπε περί αὐτῶν: https://www.hristospanagia.gr/%CF%84%CE%AC-%E1%BC%B1%CE%B5%CF%81%CE%AC-%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%88%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BA%CE%B9%CE%B1-%CF%84%E1%BF%B6%CE%BD-%E1%BC%81%CE%B3%CE%AF%CF%89%CE%BD-%CE%B2%CF%81%CE%B5%CF%86%E1%BF%B6%CE%BD/ ).
Αὐτά ὃμως συνέβησαν μέχρι τήν Ἀνάσταση Τοῦ Χριστοῦ. Ὃμως μετά τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, ὑπάρχει καινή κτίσις καί ὁ ἂνθρωπος σώζεται μόνο μέσῳ τοῦ Θεραπευτηρίου πού ἲδρυσε ὁ Κύριος καί πού λέγεται Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, (ὃπως προείπαμε), τῆς ὁποίας τά ἐγκαίνεια ὃπως ξέρουμε, ἒγιναν κατά τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς στό ὑπερῶο τῆς Ἰερουσαλήμ.
Ε] Ἀκόμα μερικοί ἰσχυρίζονται ὃτι καί οἱ ἀβάπτιστοι θά σωθοῦν ἐάν εἶναι καλοί ἂνθρωποι, βασιζόμενοι (ὡς μη ὣφειλαν δυστυχῶς), στό κεφάλαιο 22ο χωρίο 2ο, τῆς Ἀποκάλυψης τοῦ Ἰωάννη, θεωρώντες ὃτι τό ‘’εἰς θεραπείαν τῶν ἐθνῶν’’ ἀναφέρεται τάχα στούς ἀβάπτιστους (ἐθνικούς) οἱ ὁποῖοι κατ’αὐτούς, θά μποῦν καί αὐτοί στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, ἀφοῦ τό δένδρο τῆς ζωῆς εἶναι μέσα στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Παραθέτουμε πρός ἀναίρεση τῆς κακοδοξίας τους αὐτῆς, τό κείμενο τοῦ ἁγιασμένου Γέροντος Σεραφείμ Ρόουζ, ὁ ὁποῖος δέν ἐρμηνεύει μόνος του, ἀλλά παραθέτει τήν ἐρμηνεία στήν Ἀποκάλυψη, τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα διά Χριστόν σαλοῦ, πού ἀναφέρεται βεβαίως, στούς Βαπτισμένους Ὀρθοδόξους Χριστιανούς καί μόνο, γιατί μόνο αὐτοί μποροῦν νά ἀποκτήσουν τίς κατά Χριστόν ἀρετές κατά τό Κυριακό λόγιο: ‘’χωρίς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν’’ (Ἰω. ΙΕ’ 4-6):
Ἡ Ἀποκάλυψη
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: (Ἀρχιεπισκόπου Ἀβερκίου Τοσέβ ‘’πατήρ Σεραφείμ Ρόουζ, ‘’Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ’’ ἓνας Ὀρθόδοξος Σχολιασμός. Μετάφραση Δημήτριος Παλούδης. Β’ ἒκδοση 1995 Ἐκδόσεις Μυριόβιβλος). «Τό δεύτερο σύμβολο εἶναι τό «δένδρο τῆς ζωῆς», ἀκριβῶς σάν ἐκεῖνο πού ὑπῆρχε στόν ἐπίγειο παράδεισο πρίν τή πτώση τῶν προπατόρων μας. Τό δένδρο τῆς ζωῆς στήν ἐπουράνια Ἱερουσαλήμ θά ἒχει ξεχωριστές ἰδιότητες, ὓψιστης τελειότητας: δώδεκα φορές τό χρόνο θά παράγει καρπό καί τά φύλλα του θά ἐξυπηρετοῦν στό νά θεραπεύουν τά ἒθνη.
Ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας ὁ διὰ Χριστὸν σαλός, θεωρεῖ ὅτι τὸ δένδρο τῆς ζωῆς δηλώνει τὸν Χριστό, κατανοούμενο μέσῳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀφοῦ τὸ Πνεῦμα εἶναι ἐν Αὐτῶ καὶ Αὐτὸς λατρεύεται ἐν Πνεύματι καὶ εἶναι ὁ χορηγός τοῦ Πνεύματος· ἐπίσης μέσῳ Αὐτοῦ οἱ δώδεκα καρποὶ –π.χ. οἱ Ἀπόστολοι- μᾶς προσφέρουν τὴν ἀνεξάντλητη τροφὴ τῆς γνώσης τοῦ Θεοῦ.
Τὰ φύλλα τοῦ δένδρου τῆς ζωῆς -δηλ. ὁ Χριστός-, δηλώνουν τὴν πιὸ ἐκλεπτυσμένη, ἀνώτερη καὶ φωτισμένη κατανόηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, καὶ οἱ καρποὶ του εἶναι ἡ τέλεια γνώση πού θ’ἀποκαλυφθεῖ στὸν μέλλοντα αἰώνα. Τὰ φύλλα τοῦ δένδρου θὰ εἶναι γιὰ νὰ θεραπεύουν, δηλαδὴ γιὰ νὰ καθαρίζουν τὴν ἄγνοια ἐκείνων τῶν ἀνθρώπων πού ὑπολείπονται τῶν ἄλλων στὴν ἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν, ἀφοῦ “ἄλλη δόξα ἡλίου, καὶ ἄλλη δόξα σελήνης καὶ ἄλλη δόξα ἀστέρων“ (Α’Κορ. ΙΕ’ 41) καί “ἐν τῆ οἰκίᾳ τοῦ Πατρός μου μοναί πολλαί εἰσιν“. (Ἰωάν.ΙΔ’2)
Κι’ ἒτσι “ὁ καθένας, θα ἀνταμειφθεῖ μέ λιγότερη ἢ περισσότερη λαμπρότητα σύμφωνα μέ τά ἒργα του” (Ἃγ. Ἀνδρέας ὁ διά Χριστόν Σαλός Κεφ.68)».
ΣΤ] «Ἓνας ἀβάπτιστος, αἱρετικός ἢ ἀλλόθρησκος ἢ ἂθεος ἂμα εἶναι καλός ἂνθρωπος καί κάνει καλά ἒργα, ἂν ὁ Θεός τόν βάλει στή κόλαση, δέν θά εἶναι ἂδικος;»
Αὐτό τό ἐρώτημα ἒχει ἀπαντηθεῖ στά ἐξῆς μέρη τῆς παρούσας μελέτης στά ἐπισυναπτόμενα σχόλια καί βλέπε:
* 4ο μέρος με τίτλο: “Ἀπάντηση τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος και Ἰσαποστόλου.Κοσμᾶ.τοῦ.Αἱτωλοῦ”, https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2020/11/4.html ,
* 5ο μέρος μέ τίτλο: “Ἀπάντηση ἀπό τόν βίο τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης.τῆς.πανσόφου” https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2020/11/6.html
* 8ο μέρος μέ τίτλο: Ἀπάντηση Ἁγίου Μάρκου τοῦ Ἀσκητοῦ https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2022/08/068-11082022-8.html,
* καί κυρίως στό 9ο μέρος μέ τίτλο: “Ἀπαντήσεις Ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου καί Ἁγίου Νικολάου Καβάσιλα” https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2022/08/069-1282022-9.html
Ζ] ἀπάντηση στόν “Μόρφου” καί σέ ἂλλους κακοδόξους: Γράφει ὁ παρα(πολύ)πλανεμένος “Δημήτριος Α’” (7*): «Σε μία διήγηση, πρό μερικῶν ἐτῶν, τοῦ Πανιερώτατου Μητροπολίτη Μόρφου γίνεται λόγος γιά μεταθανάτια ἐμπειρία μιᾶς κοπέλας (σχόλιο: χωρίς να ἀναφέρει τό ὂνομά της, ἀνώνυμη!!!), πού δέν εἶχε σχέση μέ τήν Ἐκκλησία, ἡ ὀποία βρέθηκε σέ κῶμα ὓστερα ἀπό τροχαῖο δυστύχημα. Δεῖτε τό βίντεο “ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ 20χρονης κοπέλας”
– Διηγεῖται ὁ Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος” στό YouTube : “Ἡ ψυχή τῆς κοπέλας ἂρχισε νά ἀνεβαίνει πρός τά πάνω, δηλ. πρός τόν παράδεισο. [σχόλιο: τό “δηλ. πρός τόν παράδεισο”, δέν τό λέει ὁ “Μόρφου”, τό συμπεραίνει ὁ “Δημήτριος Α.”, ἀλλά ἀπό τά ὑπόλοιπα πού λέει, αὐτό ἀφήνει (ὁ “Μόρφου”) νά ἐννοηθεῖ]. Ὡστόσο ἡ ἂνοδός της διακόπηκε, διότι ἒπρεπε πρῶτα νά ζήσει μιά ζωή μετάνοιας ἐδῶ στή γῆ. [σχόλιο: Ἀν οἱ ψυχές πού ἀναφέρει ἡ ἀνώνυμη κοπέλα ἀνεβαίνουν πρός τόν παράδεισο, τότε ποιός ὁ λόγος νά ξαναγυρίσει γιά νά μετανοήσει καί νά μπεῖ πάλι στόν παράδεισο; Μήπως δέν πηγαίνουν λοιπόν οἱ ψυχές πού “ἀνεβαίνουν” στόν παράδεισο, ἀλλά κάπου ἀλλοῦ, ὃπως διδάσκει ὁ Ἃγιος Ἰωάννης ὁ Μαξίμοβιτς: (8*)].
«Γιʼ αυτό ἐπέστρεψε στό σῶμα της, ξυπνῶντας ἀπό τό κῶμα. Θά ἑστιάσουμε σέ ἓνα μόνο σημεῖο τῆς διήγησής της, ὃπως μᾶς τό μεταφέρει ὁ Πανιερώτατος: «Δέν ἀνέβαινα μόνον ἐγώ. Ἀνέβαιναν πάρα πολλοί ἂνθρωποι. Ἒβλεπα μαύρους, ἒβλεπα λευκούς, Κινέζους, φυλές διάφορες, νά ἀνεβαίνουνε… Ἀνέβαινε κόσμος πολύς, ἂλλοι συνοδευόμενοι ἀπό ἀγγέλους, ἂλλοι μόνοι τους, ἂλλοι χαρούμενοι, ἂλλοι σκυθρωποί. Ἀλλά ἀνέβαιναν……» [σχόλιο: Ἐδῶ τίθενται δύο ἐρωτήματα: 1) Ἀφοῦ ἡ ἀνώνυμη κοπέλα 20 ἐτῶν δέν εἶχε σχέση μέ τήν Ἐκκλησία καί ἦταν στήν ἲδια κατάσταση μέ τούς Κινέζους, Ἰνδούς, ἀλλόθρησκους, πού δέν εἶχαν ὁπωσδήποτε καί αὐτοί σχέση μέ τήν Ἐκκλησία, γιατί δέν τούς γύρισε καί αὐτούς πίσω ὁ Θεός γιά νά μετανοήσουν, ἀλλά μόνο τήν 20χρονη; Μήπως ὁ Θεός εἶναι προσωπολήπτης; (ἂπαγε τῆς βλασφημίας). Γιατί αὐτό ὑποννοεῖται στήν διήγηση αὐτή). 2) Ἀφοῦ οἱ ψυχές αὐτές “ἀνέβαιναν” πρός τόν Παράδεισο, ὃπως ἀφήνει νά ἑννοηθεῖ ὁ “Mόρφου”, γιατί ἂλλοι ἦσαν σκυθρωποί; (!!!) Μήπως ὁ Παράδεισος δεν εἶναι τόπος ἀναπαύσεως καί χαρᾶς ἀνεκφράστου μέσα στό ἀνέσπερο Φῶς Τοῦ Χριστοῦ γι’ αὐτές τίς ψυχές πού τήν κατοικοῦν, ὃπως διδάσκει ἡ Ὀρθοδοξη πίστη μας; Μόνο αὐτοί πού ὁδεύουν σέ τόπο κολάσεως δικαιολογεῖται νά εἶναι σκυθρωποί].
2) Θά ξεκινήσουμε ἀπό τήν ἀνάλυση πού ἒκανε
ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου, στήν Κʼ (20η) Πνευματική Σύναξη
Διαλόγου «Ἀνάβοντας τόν ἀναπτῆρα τῶν ἁγίων», βλ. βίντεο στό YouTube
Στό 42:50, ὁ Πανιερώτατος λέει: «…ὃταν ἀνέβει ἡ ψυχή ἑνός παιδιοῦ [ἀπό ἒκτρωση]
– διότι καμία ψυχή δέν χάνεται, μπορεῖ νά σκοτωθεῖ τό σῶμα, ἀλλά καμία ψυχή δέν
χάνεται, εἲτε εἶναι παιδί πού εἶναι νήπιο μέσα στή μήτρα τῆς μάνας του καί
πεθαίνει εἲτε μέ ἒκτρωση, μέ βίαιο τρόπο δηλαδή, εἲτε ἀποβάλει χωρίς νά τό
θέλει. Αὐτή ἡ ψυχή θά πάει στόν δημιουργό. Ὁ δημιουργός εἶναι ὁ Χριστός.»
Ἐπίσης λέει ὃτι ἂν μετανοήσει καί ἐξομολογηθεῖ τό ζευγάρι πού ἒκανε τήν ἒκτρωση, «ἢδη τό παιδί, πού εὑρίσκεται ἡ ψυχή του στόν οὐρανό, ἀρχίζει νά δέχεται φῶς». (44:20) [σχόλιο: Πῶς γίνεται νά βρίσκεται ἡ ψυχή τοῦ ἐκτρωθέντος ἐμβρίου στόν οὐρανό, δηλ. ἐννοεῖ στόν Παράδεισο, μέσα στό φῶς τοῦ Χριστοῦ, καί νά ἀρχίσει νά δέχεται φῶς ἀπό τήν μετάνοια τῶν γονέων του; Μήπως στόν Παράδεισο ἒχει σκοτάδι ἢ συννεφιά; Δηλ. τό Φῶς τοῦ Χριστοῦ δέν τοῦ φτάνει γιατί εἶναι ἲσως ἀμυδρό καί θέλει πιό πολύ φῶς; Μήπως κάτι δέν πάει καλά στήν διήγηση αὐτή τοῦ “Μόρφου’’; Βεβαίως, ἀφοῦ εἶναι φανερό ὃτι προσπαθεῖ μέ ἓνα ὃραμα ἀγνώστου “γέροντα” καί μέ μιά μεταθανάτια ἐμπειρία ἂγνωστης κοπέλας, νά διαστρέψει ἐντελῶς τήν Ὀρθόδοξη Παράδοση, δικαιώνοντας (9*) τήν παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ, πού θέλει ὃλους τούς “καλούς” ἀβαπτίστους, αἱρετικούς καί ἀλλοθρήσκους σεσωσμένους !!!, ἀντίθετα ἀπό τήν διδασκαλία καί τήν συμφωνία τῶν Ἁγίων Πατέρων, πού μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἐκθέτουμε στην παρούσα μελέτη.
Το ἲδιο κάνει καί σέ κήρυγμα πού ἀπηύθυνε ὁ “Καθηγούμενος” τοῦ “Ιεροῦ” Κοινοβίου Ὁσίου Νικοδήμου “ἀρχιμανδρίτης” Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος δικαιώνει μέ ἀφηγήματα καί διηγήσεις ἀγνώστου ἀσκητοῦ, περί κάποιου ἡγουμένου ἀπό τή Μ.Ἀσία κλπ, τόν οἰκουμενισμό καί ὃτι ὃλοι οἱ “καλοί” ἀβάπτιστοι ἂνθρωποι μποροῦν τάχα νά εἰσέλθουν στόν Παράδεισο, ἒστω καί μέ τήν μορφή σκύλου τυφλοῦ καί κωφοῦ καί νά μή καταλαβαίνει τίποτα. Καί τό δημοσιεύει τό ἀφήγημα αὐτό πού δικαιώνει τήν παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ, τό “Βῆμα Ὀρθοδοξίας” ὃπως ἀναφέρει ὁ παραπλανεμένος “Δημήτριος Α” στίς “ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ: Α) Τίποτε δεν αλλάζει αν θεωρήσουμε ότι όσοι αβάπτιστοι δεν είναι άξιοι κολάσεως, δεν μεταβαίνουν μεν στην κόλαση, αλλά ούτε εισέρχονται στον παράδεισο. Βλ. άρθρο «Σώζονται τελικά οι αβάπτιστοι;» που καταλήγει στο ότι «Αν είναι καλοί άνθρωποι, ούτε στη γέενα της Κολάσεως πηγαίνουν, αλλά ούτε και στην τρυφή του Παραδείσου…» (https://www.vimaorthodoxias.gr/peri-zois/sozontai-telika-oi-avaptistoi/amp/ ).
Ἡ Ὁρθόδοξη Παράδοση δέν μᾶς διδάσκει νά στηριζόμαστε σέ ὁράματα, σέ ὀπτασίες, σέ μεταθανάτιες ἐμπειρίες καί τά ὃμοια, ὃταν ἒρχονται σέ ἀντίθεση μέ τήν Ἁγία Γραφή καί τή Συμφωνία τῶν Ἁγίων Πατέρων. Ἀκόμα καί σέ θαύματα καί σέ νεκραναστάσεις δέν στηριζόμαστε ὃπως διδάσκει ὁ Κύριός μας καί Σωτῆρας, καθώς καί οἱ Ἃγιοι Θεολόγοι τῆς Ἐκκλησίας μας. [π.χ. «Ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἐμεῖς ἢ ἄγγελος ἀπό τόν οὐρανό σᾶς κηρύττει εὐαγγέλιο διαφορετικό ἀπ’αὐτό που σᾶς ἐκηρύξαμε, νά εἶναι ἀναθεματισμένος….» λέγει ὁ Ἀπόστολος (πρός Γαλάτας Α’ 8-9) ], ἐκτός ἐάν ἐπιβεβαιώνονται ἀπό Ἁγίους, και συμφωνοῦν με την διδασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως, ὃπως το ὃραμα που ἀναφέρουμε στο 17ο και τελευταῖο (;) μέρος αὐτῆς τῆς μελέτης (βλέπε τον σύνδεσμο στο τέλος).
Ἂς θυμηθοῦμε ἐδῶ και τήν παραβολή τοῦ Κ.ἡ.Ἰ.Χριστοῦ στό κατά Λουκᾶ ἃγιο Εὐαγγέλιο ΙΣΤ’ 19-31, ὃπου ὁ Θεός μέ τή μορφή τοῦ Ἀβραάμ, συνομιλεῖ μέ τόν πλούσιο, καί ἀφοῦ ἀποκλείει τό αἲτημα τοῦ πλουσίου νά στείλει τόν Λάζαρο γιά νά τοῦ δροσίσει τή γλῶσσα διότι βασανιζόταν μέσα σ’αὐτή τή φλόγα τῆς κολάσεως πού βρισκόταν, τότε ὁ πλούσιος Τοῦ εἶπε «…..· ἐρωτῶ οὖν σε, πάτερ, ἵνα πέμψῃς αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου· ἔχω γὰρ πέντε ἀδελφούς· ὅπως διαμαρτύρηται αὐτοῖς, ἵνα μὴ καὶ αὐτοὶ ἔλθωσιν εἰς τὸν τόπον τοῦτον τῆς βασάνου. Λέγει αὐτῷ Ἀβραάμ· ἔχουσι Μωϋσέα καὶ τοὺς προφήτας· ἀκουσάτωσαν αὐτῶν. Ὁ δὲ εἶπεν· οὐχί, πάτερ Ἀβραάμ, ἀλλ’ ἐάν τις ἀπὸ νεκρῶν πορευθῇ πρὸς αὐτοὺς, μετανοήσουσιν. Εἶπε δὲ αὐτῷ· εἰ Μωϋσέως καὶ τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδὲ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήσονται».
Αὐτό λοιπόν μᾶς διδάσκει ὁ λόγος Τοῦ Θεοῦ: Νά ἀκούωμε τὀν Μωϋσῆ, δηλ. τήν Ἁγία Γραφή καί τούς Προφῆτες, δηλ. τούς Ἁγίους (ὃταν βεβαίως συμφωνοῦν μέ τήν Ὀρθόδοξη Παράδοση καί μάλιστα ὃταν βρίσκονται σέ συμφωνία μεταξύ τους).
Ἀλλά και οἱ Ἃγιοι το διευκρινίζουν ἐπαρκῶς: π.χ. Ὁ Ἃγιος Συμεών ὁ νέος Θεολόγος (949-12/3/1022 μ.Χ.): ‘‘Κάθε κληρικό τοῦ ὁποίου ἡ πίστη, οἱ λόγοι καί τά ἒργα, δέν συμφωνοῦν μέ τίς διδασκαλίες τῶν Ἁγίων Πατέρων, νά μήν τόν δεχόμεθα στήν οἰκία μας, ἀλλά νά τόν ἀποστρεφόμεθα καί νά τόν μισοῦμε ὡς δαίμονα, ἒστω κι ἂν ἀνασταίνει νεκρούς καί κάνει ἂλλα μύρια θαύματα’’. (Ἁγ.Συμεών νέου Θεολόγου, λόγος ΣΤ’) Βλέπε καί ἂλλους Ἀγίους (10*) ].
Καί συνεχίζει: «Ὁ Πανιερώτατος θεωρεῖ, δηλαδή, δεδομένο ὃτι ἡ ψυχή τοῦ παιδιοῦ, πού πέθανε λόγῳ ἒκτρωσης, βρίσκεται στόν παράδεισο…….Ὁ Χριστός ὁπωσδήποτε, γιά αὐτά τά παιδιά, εἲτε οἱ γονεῖς εἶναι Ἰνδοί, ἄθεοι δηλαδή, εἴτε εἶναι αἱρετικοί, εἴτε εἶναι μετανιωμένοι, πιστεύω τὸ ἔλεός Του τὸ κάνει [τό νὰ τοποθετεῖ, δηλαδή, τὶς ψυχὲς τῶν παιδιῶν αὐτῶν στὸν παράδεισο]. Γιατί εἶναι ἀθώα» (1:33:40)….. ΕΠΟΜΕΝΩΣ, ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΟΡΦΟΥ, ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ.
ΑΥΤΗ Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ, τό ὁποῖο παραθέτουμε στή συνέχεια:….» [καί παραθέτει ὁ παραπλανεμένος “Δημήτριος Α” τό ὃραμα τοῦ ἁγιασμένου Γέροντα Παϊσίου (βλ.6ο μέρος τῆς παρούσας μελέτης: https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2020/11/6.html
Καί ἀμέσως κατόπιν συμπεραίνει καί δικαιώνει ἐξ αἰτίας ὃσων λέγει ὁ “Μόρφου” (τόν ὁποῖο θεωρεῖ αὐθεντία), τήν παρακάτω οἰκουμενιστική παναιρετική διδασκαλία]: “Ἃν ἀληθεύουν αὐτά, τότε πῶς δικαιολογεῖται ὅτι ἡ κοπέλα ἔβλεπε νὰ ἀνεβαίνουνε πρὸς τὸν παράδεισο «πάρα πολλοὶ ἄνθρωποι», «κόσμος πολὺς» (δηλαδὴ ὄχι στὰ πλαίσια κάποιας σπάνιας, μεμονωμένης ἐξαίρεσης) μαῦροι (Ἀφρικανοί), Κινέζοι κτλ.; Διότι οἱ περισσότεροι ἀπὸ αὐτοὺς σίγουρα ΔΕΝ ἦταν βαπτισμένοι ὀρθόδοξοι χριστιανοί. Ποῦ εἶναι ἡ μοναδικότητα τῆς ὀρθόδοξης χριστιανικῆς πίστης, εἰδικὰ στὸ κρίσιμο θέμα τῆς σωτηρίας, ὅταν οἱ πύλες τοῦ παραδείσου μοιάζει νὰ εἶναι ὀρθάνοικτες γιὰ ὅλες τὶς θρησκεῖες τοῦ πλανήτη; Μήπως τελικὰ ἔχουν δίκιο ὅσοι μιλοῦν γιὰ σωτηρία τῆς ψυχῆς καὶ μέσω ἄλλων θρησκειῶν (πέραν, δηλαδή, τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας); Διότι καὶ ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης αὐτὴ τὴν θεώρηση ἔχει υἱοθετήσει. Εἶναι, ὅμως, ὀρθή;….» [σχόλιο: Βλέπετε λοιπόν πῶς διδάσκει καί δικαιώνει ὁ “Μόρφου” τήν παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ, (καί ἒχει μαζί μέ ὃσους τόν πιστεύουν καί τόν ἀκολουθοῦν, ὂλα τά ἀναθέματα τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων), ἐνῶ διατείνεται ὃτι εἶναι ἀντιοικουμενιστής;(Καί δέν εἶναι ἡ μόνη κακοδοξία του αὐτή (11*). Γιατί ἀκούγοντάς τον οἱ ἀκατάρτιστοι περί τήν Ὀρθόδοξη πίστη (πού δυστυχῶς σήμερα εἶναι οἱ περισσότεροι ἀπό τούς λεγόμενους πιστούς), πολλοί θά πέσουν στήν παγίδα, νά δεχθοῦν τά παναιρετικά δόγματα τοῦ οἰκουμενισμοῦ, ὡς ἀληθῆ καί νά χαθοῦν μαζί μέ αὐτούς πού τά διδάσκουν, κατά τούς ἁγίους Πατέρες (βλέπε μελέτη σε 4 μέρη μέ τίτλο: “Τί λέγουν ἡ Ἁγία Γραφή καί οἱ Ἃγιοι Πατέρες γιά τήν ἀπομάκρυνσή μας ἀπό τούς αἱρετικούς”. Τό α’ μέρος: https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2021/03/kai-2016.html ).
Τα παρακάτω πού λέει ὁ “Δημήτριος Α” γιά ἀλλαγή τῶν συνθηκῶν πρό τοῦ “προφητευομένου” καί μετά αὐτοῦ, δέν τά σχολιάζουμε, γιατί δέν ἀντέχουν κἂν σχολιασμοῦ· εἶναι αὐταπόδεικτες πλάνες καί φοβερές αἱρέσεις τοῦ πλανεμένου “μοναχοῦ” “προφητευόμενου” (12*).
«……Ο κανόνας είναι ότι οι αβάπτιστοι άνθρωποι ΔΕΝ σώζονται. Κι όταν λέμε δεν σώζονται, αναφερόμαστε στο χρονικό διάστημα ΠΡΟ της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού. Διότι στην Τελική Κρίση θα σωθούν όσοι από τους αβάπτιστους κριθούν άξιοι». [σχόλιο: Αὐτά εἶναι ἀποκυήματα διεστραμένης φαντασίας και ἀδόκιμου νοῦ. Ποῦ τά βρῆκε αὐτά; Ποιός Ἃγιος τά λέει; Κανείς φυσικά ἐκτός ἀπό τόν ὑπερφίαλο πολυπλανεμένο “προφητευόμενο”. Δέν ἀναφέρει Πατερικούς λόγους ἢ παραδείγματα. Παραπλανᾶ τούς ἀστήρικτους στήν πίστη μέ οἰκουμενιστικές φλυαρίες. Κανείς ἀβάπτιστος δέν εἶναι ἂξιος γιά νά εἰσέλθει στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν λέγει ὁ ἲδιος ὁ Χριστός (βλέπε 14ο μέρος τῆς παρούσας μελέτης https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2022/11/078-21112022-14.html ), καί διευκρινίζει ὁ Ἃγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων: “ἐκτός τῶν Ἁγίων Μαρτύρων πού βαπτίζονται στό αἷμα τους”. Αὐτοί ὃμως δέν θεωροῦνται ἀβάπτιστοι ἀπό τήν Ἐκκλησία ἀλλά βαπτισμένοι καί μάλιστα ἃγιοι. (βλέπε 7ο μέρος τῆς παρούσας μελέτης https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2022/07/066-05072022-7.html )
«…..ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης λέει ότι ο Χριστός, ως πάνσοφος, θα αξιολογήσει τι είδους ζωή – καλή ή κακή – θα είχαν ζήσει οι αβάπτιστοι ΑΝ είχαν λάβει το βάπτισμα, κι ανάλογα θα κρίνει». [Σχόλιο: Αὐτό ἂν ὑποτεθεῖ ὃτι πράγματι τό εἶπε ὁ ἁγιασμένος Γέροντας τοῦ ὁποίου δέν ἀμφισβητοῦμε τήν ἁγιότητα (καί δέν εἶναι ἀλλοιωμένο ἀπό τούς οἰκουμενιστές, ὃπως ἐπέμενε ὁ ἁγιασμένος Γέροντας νά γράψει “τά σημεῖα τῶν καιρῶν” με τά δικά του γράμματα γιά νά μή τοῦ τά ἀλλοιώσουν.Βλ.https://www.pigizois.gr/afieromata/paisios/simeia_kairon_ger_paisiou_agioritou.pdf), δέν ἒχει ἰσχυρά ἐρείσματα στήν Ὀρθόδοξη Παράδοση (13*). Ἀλλά καί δέν θά τούς ὡφελοῦσε τούς ἀβαπτίστους. Ἀντίθετα ἂν κριθοῦν οἱ ἀβάπτιστοι μέ τά κριτήρια τῶν Ὀρθοδόξων, τότε ἡ κρίση τους θά εἶναι χωρίς ἐλαφρυντικά, καί θά τύχουν μεγαλύτερης καταδίκης, ὃπως λέγει καί ὁ ἁγιασμένος Γέροντας Δανιήλ ὁ Κατουνακιώτης: «....Δὲν πρόκειται μόνο γιὰ τοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ καὶ γιὰ ἐμᾶς τοὺς ὀρθὸδοξους, ποὺ θὰ τιμωρηθοῦμε περισσότερο στὴν κόλαση γιὰ τὸ κακό μας παράδειγμα……καί θὰ τύχουμε μεγαλύτερης καταδίκης». (βλέπε μέρος 2ο. στην παρούσα μελέτη: https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2020/10/2.html ). Μᾶλλον ὁ ἁγιασμένος Γέροντας Παίσιος, ἐννοεῖ (καί τό πιστεύουμε ὃτι θα γίνει), ὂτι ὁ Θεός μετά τόν θάνατό τους, θά τούς δείξει τήν ζωή πού θά εἶχαν κάνει ἂν βαπτίζονταν Ὀρθόδοξοι καί θά κολάζονταν χειρότερα, ἐνῶ τώρα ἡ κόλασή τους εἶναι ἐλαφρότερη λόγω τοῦ ὃτι ὁ Θεός ἐπέτρεψε νά ζήσουν στήν ἂγνοια. Ἒτσι ἐπιτρέπει ὁ Θεός, γιά νά εἶναι ἀναπολόγητοι τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως, ὃπως καί ὃλοι οἱ ἀπό Ἀδάμ μέχρι τῆς συντελείας, θά εἲμαστε ἀναπολόγητοι καί θα κριθοῦμε μέ δικαιοσύνη ἀπό τόν Δίκαιο Κριτή. Αὐτήν λοιπόν την ἂγνοιά τους θά λάβει ὡς δικαιολογία ὁ Θεός γι’αὐτούς, γιά νά τούς κρίνει μέ ἐπιείκεια. Ἐπειδή μέσα στά βάθη τῆς ψυχῆς τους, ἐμφωλεύει ὁ διάβολος πού προσπαθεῖ νά τούς κλείνει ὃλες τίς ὁδούς πρός τίς ἀρετές καί δέν μποροῦν νά σωθοῦν (βλέπε σχόλιο στό 8ο μέρος τῆς παρούσας μελέτης: https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2022/08/068-11082022-8.html ). Γιατί δεν εἶναι βαπτισμένοι. Καί δέν ἐπιτρέπει ὁ Θεός νά βαπτιστοῦν, γιατί δέν εἶναι καλοπροαίρετοι. Ἒχουν πωρωμένη τή συνείδησή τους κατά τόν Ἀπόστολο: «Τί οὖν; ὃ ἐπιζητεῖ Ἰσραήλ, τοῦτο οὐκ ἐπέτυχεν, ἡ δὲ ἐκλογὴ ἐπέτυχεν· οἱ δὲ λοιποὶ ἐπωρώθησαν, καθὼς γέγραπται· ἔδωκεν αὐτοῖς ὁ Θεὸς πνεῦμα κατανύξεως, ὀφθαλμοὺς τοῦ μὴ βλέπειν καὶ ὦτα τοῦ μὴ ἀκούειν, ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας» (Ρωμ.ΙΑ’7-8). Και ἂν ἒχουν κάνει καλά ἒργα στή ζωή τους, θά κολάζονται ἐλαφρότερα, ἀπό ἂλλους ἀβάπτιστους, πού δέν ἒχουν κάνει κανένα καλό (κατά τόν Ἃγιο Ἀθανάσιο τόν Μέγα (Βλέπε 9ο μέρος τῆς παρούσας μελέτης: https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2022/08/069-1282022-9.html ).
Ἐνῶ στούς καλοπροαίρετους ἀπό αὐτούς, ἀποκαλύπτεται ὀ Θεός, ὃπως στόν πρώην διώκτη τῶν Χριστιανῶν Σαῦλο τόν μετέπειτα Ἀπόστολο Παῦλο, ὃπως στόν Ἃγιο Μεγαλομάρτυρα Εὐστάθιο καί στόν Ἃγιο Μεγαλομάρτυρα Προκόπιο τούς πρώην διώκτες τῶν Χριστιανῶν, ὃπως στόν Χαλδαῖο (πρώην εἰδωλολάτρη) Προπάτωρα Ἀβραάμ τόν Δίκαιο καί σέ πολλούς ἂλλους.
Τόν καλοπροαίρετο ἀπό τούς ἀβαπτίστους, ὁ Θεός δέν τόν ἀφήνει νά χαθεῖ. Ὃπου καί νά βρίσκεται, στόν Ἀμαζόνιο, στή Σιβηρία στόν Βόρειο Πόλο, θά στείλει ὁ Θεός ἓναν ἱεραπόστολο, ἢ θα στείλει Ἃγιο Ἂγγελο ἢ ὁ ἲδιος ὁ Θεός θα τοῦ μιλήσει καί θά τοῦ ἀποκαλυφθεῖ, ὃπως ἀποκαλύφθηκε στόν Χαλδαῖο Ἀβραάμ τόν Δίκαιο καί σέ ἂλλους, ὃπως ἀναφέρει καί ὁ ἁγιασμένος Γέροντας Δανιήλ Κατουνακιώτης (ὃ.ἂ).
Τέλος καί τῶ Θεῶ δόξα!!!
Ἒγραφα τελευταῖᾳ μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, τῆ Κυριακῆ πρό τῶν Χριστουγέννων 18η/12/2022 Μνήμη τῶν Ἁγίων Προπατόρων τοῦ Κυρίου ἡ.Ἰ.Χριστοῦ, τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Σεβαστιανοῦ καί Συμμαρτύρων, Ἁγ.Ἱερομάρτυρος Μοδέστου Ἱεροσολύμων,καί τῶν σύν αὐτοῖς.
Νεκτάριος Μοναχός ὁ ἐκ Κορίνθου.
Εὒχεσθε.
Γιά τήν ἐπικοινωνία: pnektariosmon@gmail.com
Βλέπε τή συμφωνία τῶν Ἁγίων Πατέρων καί στό προηγούμενο μέρος μέ γενικό τίτλο: “Μποροῦν ἂραγε οἱ ἀλλόθρησκοι καὶ οἱ αἱρετικοὶ νὰ σωθοῦν;” Ποιά εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη διδασκαλία; 079 09.12.2022 (15ο) “ἁγιασμένος Γέροντας Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής καί Ὃσιος.Θεοφάνης.ὁ.ἒγκλειστος” https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2022/12/079-09122022-15.html ,
καθώς καί στό ἐπόμενο και τελευταῖο (;) μέρος, με τίτλο: 088 09.07.2023 (17ο μέρος) “Ὀπτασία τινός Δημητρίου ἐπιβεβαιωμένη ὑπό τοῦ Ὁσίου Μητροφάνη τοῦ πνευματικοῦ”. https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2022/11/078-21112022-14.html
Παραπομπές:
(1*) Ἀφήνουμε ἀνοικτό τό ἐνδεχόμενο νά προσθέσουμε στό μέλλον, πρῶτα ὁ Θεός, καί ἂλλη ἀνάρτηση περί τοῦ ἰδίου θέματος, ἂν κριθεῖ ἀναγκαῖο.
(2*) γιατί ὁ 1ος εἶναι τό σφράγισμα τοῦ ἀντιχρίστου μέ τά πιστοποιητικά ὃσων πῆραν τό χάραγμα μέ τά “μπόλι@” γονιδιακῆς μετάλλαξης τοῦ ἀνθρώπου, πού προωθοῦν οἱ πρόδρομοί του. (Βλέπε ἀνάρτηση μέ τίτλο; «Ἡ μαύρη ἐπέτειος τῆς 5ετίας ἀπό τή παναιρετική ψευδοσύνοδο καί ἡ σχέση της μέ τά “μπόλια”». https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2021/06/051-21621-5.html ).
(3*) βλέπε “Μήνυση κατά προκαθημένων” τοῦ καθηγ. Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαίου Κυριάκου Κυριαζόπουλου: https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2020/06/blog-post_23.html
(4*) Παραθέτουμε ἀποσπάσματα ἀπὸ τὴν ἰστοσελίδα “Στῶμεν καλῶς” τὰ ὁποῖα ἀποδεχόμαστε πλήρως, χωρὶς αὐτὸ νὰ σημαίνει ὅτι ἀποδεχόμαστε καὶ ὅλες τὶς τυχὸν ἄλλες πλάνες ἢ αἱρέσεις αὐτοῦ τοῦ ἰστολογίου καὶ περισσότερο τὴ μὴ ἀποδοχὴ του τῆς ἀπομακρύνσεώς μας (ἀποτειχίσεως), ἀπὸ τοὺς παναιρετικοὺς ψευδοεπισκόπους καὶ ἀπὸ ὅσους τοὺς μνημονεύουν, ὅπως προστάζουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες (βλ.μελέτη : “Τί λέγουν ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ οἱ Ἅγιοι Πατέρες γιὰ τὴν ἀπομάκρυνσή μας ἀπὸ τοὺς.αἱρετικούς”.(τὸ.1ο.μέρος.ἀπὸ.4): https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2021/03/kai-2016.html ).
(5*) π.χ. ἀναφέρουμε τόν Ἱεροκήρυκα τοῦ περασμένου αἱώνα Ἀρχιμανδρίτη. Άθανάσιο.Μυτηλιναῖο, https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2020/12/blog-post.html καθώς καί τόν θεολόγο και φιλόλογο Νικόλαο Σωτηρόπουλο, https://www.youtube.com/watch?v=1T98Vkb0HhU , οἱ ὁποῖοι δυστυχῶς ἒπεσαν στήν κακοδοξία αὐτή (καί ὁ π. Ἀθανάσιος ὂχι μόνο σε αὐτή, ἀλλά καί σέ τουλάχιστον 5 ἂλλες !!!).
(6*) Ὠδὴ ζ' Α’ Κανὼν τοῦ Ὄρθρου τῆς Ὑπαπαντῆς: «Ἀδὰμ ἐμφανίσων ἂπειμι, εἰς Ἅδου διατρίβοντι, καὶ τῆ Εὕα προσκομίσων εὐαγγέλια, Συμεὼν ἀνεβόα, σὺν Προφήταις χορεύων. Εὐλογητὸς ὁ Θεός, ὁ τῶν Πατέρων ἠμῶν».
Ἑρμηνευτική ἀπόδοση: «Πηγαίνω νά ἐμφανιστῶ μπροστά στόν Ἀδάμ, πού μένει στόν Ἂδη, καί νά φέρω τήν καλή εἲδηση (τό εὐαγγέλιο) στήν Εὒα, φώναζε ὁ Συμεών μαζί μέ τούς Προφήτες χοροπηδώντας. Εὐλογητὸς ὁ Θεός, τῶν Πατέρων μας.
Καί τό ἐπόμενο: «Γένος χοϊκὸν ρυσόμενος Θεός, ἕως τοῦ Ἅδου ἤξει, αἰχμαλώτοις δὲ παρέξει πάσιν ἄφεσιν, καὶ ἀνάβλεψιν πονηροῖς, ὡς ἀλάλοις βοῆσαι. Εὐλογητός, ὁ Θεὸς ὁ τῶν Πατέρων ἠμῶν».
Ἑρμηνευτική ἀπόδοση: Καί συνεχίζει: (Καί θά τούς ἀναγγείλω ὃτι): «Θέλοντας ὁ Θεός νά ἐλευθερώσει τό χωμάτινο (ἀνθρώπινο) γένος, θά φτάσει μέχρι τόν Ἂδη, καί θά δώσει ἂφεση σέ ὃλους τούς αἰχμαλώτους (θά ἐξαλείψει τις ἁμαρτίες τους) καί στούς πονηρούς (θἀ χαρίσει) ἀνάβλεψη (πού ἦσαν τυφλοί μέσα στόν Ἂδη λόγῳ τῆς πονηρίας των), οἱ ὁποῖοι σάν ἂλαλοι (σάν νά ἦσαν πρίν ἂλαλοι καί ἀποκαταστάθηκε ξαφνικά καί θαυματουργικά ἀπό Τόν Θεό ἡ λαλιά τους), θά φωνάξουν δυνατά: Εὐλογητὸς ὁ Θεός, τῶν Πατέρων μας».
(7*) Δημήτρης Α. : ΣΩΤΗΡΙΑ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΜΕΣΩ ΑΛΛΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ; ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ ΠΟΥ ΔΙΗΓΗΘΗΚΕ Ο ΜΟΡΦΟΥ. ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΤΩΝ ΕΚΤΡΩΣΕΩΝ; https://www.triklopodia.gr/%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7%cf%82-%ce%b1-%cf%83%cf%89%cf%84%ce%b7%cf%81%ce%b9%ce%b1-%cf%88%cf%85%cf%87%ce%b7%cf%83-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bc%ce%b5%cf%83%cf%89-%ce%b1%ce%bb%ce%bb/
(8*) Ἡ ψυχή μετά τόν θάνατο: Οἱ πρώτες 2 μέρες, τά τελώνια καί οἱ 40 μέρες Ἁγίου Ἰωάννου Μαξίμοβιτς. https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2022/12/080-12122022.html
(9*) Ἡ Ζ’ Οἰκουμενική Σύνοδος: ‘‘Ἐμεῖς, αὐτούς που προσθέτουν ἢ ἀφαιροῦν κάτι μικρό ἀπό την Καθολική (Ὀρθόδοξη) Ἐκκλησία, ἀναθεματίζουμε”. (*) ‘‘ὃποιος δικαιώνει αἳρεση ἃς εἶναι ἀναθεματισμένος’’. (*) ‘‘σέ αὐτούς πού ἐπικοινωνοῦν μέ ἐπίγνωση (μέ τούς αἱρετικούς) ἀνάθεμα’’. ( (*) πρακτικά Σπ.Μήλια σελ.805, 825, 878, 879)
(10*) Ἀναφέρουμε ἐδῶ μερικά κείμενα τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἀπό την μελέτη σέ 4 μέρη “Τι λέγουν ἡ Ἁγία Γραφή καί οἱ Ἃγιοι Πατέρες γιά τήν ἀπομάκρυνσή μας ἀπό τούς αἱρετικούς:” Το 3ο μέρος: https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2021/04/3.html
Ἃγιος Μέγας Βασίλειος: “Όσοι προσποιοῦνται ὅτι ὁμολογοῦν τὴν ὑγιὰ Ὀρθόδοξο Πίστη, ἀλλὰ ἔχουν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς ἑτεροδόξους, ἂν ὕστερα ἀπὸ νουθεσία δὲν ἀπομακρυνθοῦν, ἀπ’αὐτοὺς τότε, ὄχι μόνο νὰ μὴν ἔχετε ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία, ἀλλὰ οὔτε ἀδελφοὺς νὰ τοὺς ὀνομάζετε”. (P.G.160, σ. 101)
«Οὔτε γιὰ λίγη ὥρα δὲν δεχόμαστε σχέση μὲ αὐτοὺς ποὺ κουτσαίνουν στὴν πίστη»…..«ἀκόμα κι ἂν αὐτοί μᾶς φαίνονται πολὺ γνήσιοι καὶ ἐπίσημοι, ἐμεῖς πρέπει νὰ τοὺς σιχαινόμαστε, ὅσοι ἀγαπᾶμε τὸν Κύριο». (Μ. Βασιλείου, Κεφάλαια τῶν Ὅρων κατ’ Ἐπιτομήν, ἐρώτ. Ριδ’).
«…γιατὶ ἡ Ἐκκλησία δὲν διασπᾶται μόνο ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ αὐτοὺς, ποὺ πιστεύουν καὶ διαδίδουν τὰ παρόμοια». (Μεγ.Βασιλείου ἐπιστολὴ πρὸς Μέγα Ἀθανάσιο, P.G. 32, 425). [Εἶναι πράγματι ἐντυπωσιακή ἡ αὐστηρότητα, πού ἐπιβάλλουν οἱ ἅγιοι Πατέρες ἀπέναντι, ὄχι μόνο στούς αἱρετικούς, ἄλλα καί στά μέλη τῆς Ἐκκλησίας πού υἱοθετοῦν κακοδοξίες].
Ἃγιος Ἁθανάσιος ὁ Μέγας: ‘‘εάν ὁ ἐπίσκοπος ἢ ὁ πρεσβύτερος ποὺ εἶναι τὰ μάτια τῆς Ἐκκλησίας, κακῶς συναναστρέφονται καὶ σκανδαλίζουν τὸν λαό, πρέπει αὐτοὺς νὰ τοὺς διώχνετε. Γιατί σᾶς συμφέρει χωρὶς αὐτοὺς νὰ μαζεύεσθε σὲ σπίτι προσευχῆς (κατ’οἶκον Ἐκκλησία), παρὰ νὰ ριφθῆτε μαζί τους, ὅπως μὲ τὸν Ἄννα καὶ τὸν Καϊάφα, εἰς τὴν γέεννα τοῦ πυρὸς’’ .(P.G. 35, 33 - ΒΕΠΕΣ 33, 311)
Ἃγιος Ἐφραίμ ὁ Σῦρος: “Ἀλίμονο σέ ὃσους μολύνουν τήν Πίστη μέ αἱρέσεις καί συγκαταβαίνουν στούς αἱρετικούς. Εἲτε αὐτοί εἶναι λαϊκοί, ἢ πολύ περισσότερο κληρικοί”. (Ἁγ.Ἐφραὶμ τοῦ Σῦρου, Λόγος Εἰς τὴν δευτέραν παρουσίαν τοῦ Χριστοῦ).
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: (στο β’μέρος τῆς μελέτης) «…ἐπειδή δέν δέχθηκαν νά ἀγαπήσουν τήν ἀλήθεια γιά νά σωθοῦν, διά τοῦτο θά παραχωρήση ὁ Θεός νά τούς ἒλθει ἐνέργεια πλάνης, διά νά πιστεύσουν στό ψεῦδος. Καί ἒτσι νά τιμωρηθοῦν ὃσοι δέν πίστεψαν στήν ἀλήθεια ἀλλ’ εὐχαριστήθηκαν στό ψεῦδος». (Β’Θεσ.β’10-12)
«…καὶ ὃλοι ὃσοι προσπαθοῦν νά ζοῦν εὐσεβῶς, ὃπως θέλει ὁ Ἰησοῦς Χριστός, θά διωχθοῦν· πονηροὶ δὲ ἄνθρωποι καὶ ἀπατεῶνες, θα προκόπτουν ἀλλά πρός τό χειρότερο. Θά πλανοῦν καὶ θά πλανῶνται. Σύ δέ νά μένεις σ’αὐτά τά ὁποῖα ἒμαθες καί γιά τά ὁποῖα ἐβεβαιώθηκες». (Β´ Τιμ. Γ’12-14)
Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος: «Παρουσιάστηκαν δὲ καὶ ψευδοπροφῆτες στὸ λαό, ὅπως καὶ σὲ σᾶς θὰ παρουσιασθοὺν ψευδοδιδάσκαλοι. Αὐτοὶ μὲ τρόπο δόλιο θὰ εἰσαγάγουν αἱρέσεις ποὺ ὁδηγοῦν στὴν ἀπώλεια,….. καὶ πολλοὶ θὰ ἀκολουθήσουν τὶς ἀσέλγειές τους, (τὶς πνευματικὲς διαστροφὲς) καὶ ἐξαιτίας των, ἡ ὁδὸς τῆς ἀληθείας (ἡ Χριστιανικὴ πίστη) θὰ δυσφημηθεῖ·….. Καὶ ἡ καταδίκη τους ἀπὸ τοὺς παλαιοὺς χρόνους ἀποφασισμένη, δὲν θὰ μείνει ἀνεκτέλεστη, καὶ ἡ ἀπώλειά τους δὲν θὰ μείνει ἀνενέργητη. Ἀφοῦ, ὡς γνωστόν, ὁ Θεὸς δὲν λυπήθηκε τοὺς ἀγγέλους ὅταν ἁμάρτησαν, ἀλλὰ τοὺς ἔδεσε μὲ ἁλυσίδες σκότους καὶ τοὺς ταρτάρωσε (τοὺς φυλάκισε στόν τάρταρο, στον πυθμένα τοῦ Ἃδου) καὶ κρατοῦνται γιὰ νὰ δικαστοῦν, καὶ ἀφοῦ δὲν λυπήθηκε τὸν ἀρχαῖο κόσμο (παρὰ τὸ μέγα πλῆθος του), [μήπως ἐκεῖ δὲν ἤσαν καὶ ἑκατομμύρια ἢ καὶ δισεκατομμύρια μικρὰ παιδιά, ἡλικιωμένοι καὶ ἀγνοοῦντες;] ἀλλὰ φύλαξε μόνο μαζὶ μὲ ἑπτὰ ἄλλους ὄγδοον τὸν Νῶε κήρυκα σωτηρίας, ἐνῶ στὸν κόσμο τῶν ἀσεβῶν ἐπέφερε κατακλυσμό· καὶ ἀφοῦ τὶς πόλεις τῶν Σοδόμων καὶ τῆς Γομόρρας μὲ τὸ νὰ μεταβάλλει σὲ στάχτη τιμώρησε μὲ ἐξαφάνιση [μήπως ἐκεῖ δὲν ἤσαν καὶ χιλιάδες μικρὰ παιδιά, καὶ ἡλικιωμένοι;] καὶ ἔτσι ἔθεσε, παράδειγμα γι’αὐτοὺς ποὺ θὰ ἀσεβοῦσαν στὸ μέλλον·……» (Β’Πέτρου β’ 1-6)
Ὁ Ἃγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος: (στο Γ’μέρος τῆς μελέτης) «Ὃποιος ἒχει δόγμα διεστραμμένο (ἒχει φρόνημα αἱρετικό) ἀπόφυγέ τον καί παραίτησέ τον, καί μή πείθεσαι (στά διεστραμμένα λόγια του), ὂχι μόνο ἂν εἶναι ἂνθρωπος, ἀλλά ἀκόμη καί ἂγγελος ἀπό τόν οὐρανό νά κατεβεῖ. Ὁπουδήποτε δεῖς νά παραβλέπεται ἡ εὐσέβεια, μή προτιμήσεις τήν ὀμόνοια ἀπό τήν ἀλήθεια, ἀλλά νά σταθεῖς γενναῖος μέχρι θανάτου, χωρίς νά προδώσεις σέ τίποτα τήν ἀλήθεια. Προσέχετε, νά μή παραδέχεσθε κανένα νόθο (αἱρετικό) δόγμα μέ τό πρόσχημα τῆς ἀγάπης.Ὑπάρχει φόβος μήπως κάποιος παραφθαρεῖ (παρασυρθεῖ στήν αἳρεση) ἀπό τήν ἀγάπη τῶν αἱρετικῶν». (ΕΠΕ 25, 370).
Ὁ Ἃγιος Μάξιμος ὁ Ὀμολογητής: (στο Γ’μέρος τῆς μελέτης) “Διότι ὁ Θεὸς ἔβαλε στὴν Ἐκκλησία, πρῶτον μὲν τοὺς ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, γιὰ νὰ καταρτίζωνται οἱ πιστοί, λέγοντας στὸ Εὐαγγέλιο πρὸς τοὺς ἀποστόλους καὶ μέσῳ αὐτῶν πρὸς τοὺς μεταγενεστέρους «Ὃ,τι λέγω σἐ ἐσᾶς, σέ ὃλους τό λέγω», καὶ πάλι «ὃποιος σᾶς δέχεται, ἐμὲνα δέχεται, καὶ ὃποιος σᾶς ἀθετεῖ (δεν σᾶς δέχεται), ἐμὲνα ἀθετεῖ». Εἶναι λοιπὸν φανερὸ καὶ ἀναντίρρητο, ὅτι αὐτὸς πού δὲν δέχεται τοὺς ἀποστόλους καὶ τοὺς προφήτες καὶ διδασκάλους καὶ δὲν ὑπολογίζει τὰ λόγια τους, δὲν ὑπολογίζει τὸν ἴδιο τό Χριστό). (Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ, Ἐξήγησις τῆς κινήσεως.., κεφάλ. ιγ΄, P.G. 90, 128 A-C) [σχόλιο: αὐτό ἀκριβῶς πού κάνει ὁ “Μόρφου” και οἱ ἂλλοι κακόδοξοι. Ἀπορρίπτουν μέ δύο μεταθανάτιες ἐμπειρίες ἀγνώστων καί δύο ὁράματα ἀγνώστων “γερόντων”, ὃλους τούς Ἁγίους σέ συμφωνία, καί τόν ἲδιο τόν Χριστό. (βλέπε 14ο μέρος τῆς παρούσας μελέτης, παρακάτω ὁ σύνδεσμος].
Καί: «....Ὅπως ἀκριβῶς λοιπὸν αὐτὸς ποὺ δέχεται τοὺς ἀληθινοὺς ἀποστόλους καὶ προφήτας καὶ διδασκάλους, δέχεται τὸν Θεό, ἔτσι καὶ αὐτὸς ποὺ δέχεται τοὺς ψευδαποστόλους καὶ ψευδοπροφήτας καὶ ψευδοδιδασκάλους, δέχεται τὸν διάβολο. Αὐτὸς λοιπὸν ποὺ βάζει τοὺς ἁγίους μαζὶ μὲ τοὺς βδελυροὺς καὶ ἀκαθάρτους αἱρετικοὺς (δεχθῆτε τὰ λόγια μου, λέγω τὴν ἀλήθεια), προφανῶς βάζει στὴν ἴδια μοίρα τὸν Θεὸ μαζὶ μὲ τὸν διάβολο». (βλ. Μαξίμου Ὀμολογητοῦ, Περί τῶν πραχθέντων ἐν τῆ πρώτη αὐτοῦ ἐξορία, ἦτοι ἐν Βιζύῃ, παρ.Ι΄, P.G. 90, 144D – 145A). [Βλέπε καί τήν ἰστοσελίδα: https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2020/06/blog-post_22.html
Ὁ Πανόσιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης: (στο Γ’μέρος τῆς μελέτης) «Γιατί ἐχθρούς τοῦ Θεοῦ ὁ Χρυσόστομος ἀπεκάλεσε μέ μεγάλη φωνή, ὂχι μόνον τούς αἱρετικούς, ἀλλά καί ὃσους ἐπικοινωνοῦν μέ αὐτούς» (P.G. 99, 1049A)
(11*) Ἒχει πολλές ἂλλες πλάνες καί κακοδοξίες, ἐκτός τῆς κυριότερης, πού εἶναι ἡ παραμονή του σέ μνημόνευση καί κοινωνία μέ τούς παναιρετικούς ψευδεπισκόπους τῆς ψευδοσυνόδου τοῦ Κολυμπαρίου.
(12*) “νέου προφήτου” Μωϋσῆ (!!!), ὁ ὁποῖος (ἀφοῦ πρῶτα ἒχασε τή χάρι Τοῦ ἁγίου Βαπτίσματός του, ἐντασσόμενος στούς σχισματοαιρετικούς παλαιοημερολογῆτες), ἂκουσον, ἂκουσον, τοποθέτησε τόν ἑαυτό του, κατά χάριν πάνω καί ἀπό τήν Παναγία καί ἲσον μέ τόν Χριστό (!!!), https://www.triklopodia.gr/1%CE%BF-%CE%BC%CE%AE%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%85%CF%8C%CE%BC%CE%B5%C E%BD%CE%BF-%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%AD/ καί ἒπεσε ἀπό δυσθεώρητο ὓψος, καί ἡ πτώση του δυστυχῶς ὁμοιάζει μέ τοῦ πρώην Ἑωσφόρου (καί μετά τήν πτώση του) σατανᾶ, ὁ ὁποῖος σκέφτηκε (ὃπως λέει ἡ Ἁγία Γραφή στήν Γένεση), ὃτι θά στήσει τόν θρόνο του ἲσα μέ τόν θρόνο τοῦ Θεοῦ καί ἒπεσε. Ἡ διαφορά τους μόνο ἒγκειται στό ὃτι ὁ σατανᾶς καί οἱ ἂγγελοι πού τόν ἀκολούθησαν ἒγιναν δαίμονες καί δέν μποροῦν πλέον, οὒτε καί θέλουν νά μετανοήσουν, ἐνῶ αὐτός ὁ ταλαίπωρος “μοναχός” ἲσως νά ἒχει τήν δυνατότητα μετανοίας, ἂν τοῦ τήν δώσει ὁ Πανάγαθος Θεός.
Γι’αὐτὸ προσευχόμαστε γι’αὐτόν, νὰ τοῦ δώσει ὁ Θεὸς μετάνοια καὶ ἐπίγνωση τοῦ τί σκέφτεται, τί λέει καὶ τί κάνει, μήπως τὸν λυπηθεῖ ὁ Πανάγαθος Θεὸς καὶ τὸν λυτρώσει ἀπὸ τὴν λεγεώνα τῶν δαιμόνων πού τὸν ἔχει δυστυχῶς κατακυριεύσει, ὅπως ἔχει συμβεῖ σὲ μερικοὺς ρασοφόρους στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία πού μετέπειτα μετανόησαν καί ἁγίασαν ὃπως π.χ. τοῦ Ὁσίου Ἰακώβου τοῦ ἐξ ἀπάτης τόν διάβολο προσκυνήσαντος, - 13 Ἰουνίου ἡ μνήμη του - καί ἂλλους, πού πλανήθηκαν ἀπό τούς δαίμονες πού τούς ἐμφανίζονταν ὡς ἂγγελοι φωτός καί τούς ἐπλάνησαν, ὃπως άναφέρονται στό Γεροντικό καί σέ ἂλλα Πατερικά βιβλία).
Ἐπίσης προσευχόμαστε καὶ γιὰ τὸν ψευδεπίσκοπο (ὅπως ἀποκαλεῖ τὸν αἱρετικό ἐπίσκοπο, ὁ 15ος κανόνας τῆς Α’καὶ Β’ Συνόδου βλ.Ἱ.Πηδάλιο), “Μόρφου” καὶ γιὰ τὸν παραπλανημένο “Δημήτριο Α”.
Ἀκόμα γιὰ ὅσους κακόδοξα πιστεύουν, ἀντίθετα ἀπὸ τὴν πίστη τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ὀρθοδοξίας, τὴν διδασκαλία τῶν ὁποίων ἐκθέσαμε στὴν παροῦσα μελέτη, περὶ τῆς σωτηρίας ἢ μὴ τῶν ἀβαπτίστων, καθὼς καὶ γιὰ τοὺς “κληρικούς” “μοναχούς” καὶ “πιστούς” ποὺ ἐπικοινωνοῦν μὲ τὴν παναιρετικὴ κρατικὴ “ἐκκλησία” (τήν πρώτη “ἐκκλησία” τοῦ ἀντιχρίστου), πού ἵδρυσαν στὸ Κολυμπάρι τὸν Ἰούνιο τοῦ 2016, οἱ πρόδρομοί του οἰκουμενιστὲς ψευδεπίσκοποι καὶ γιὰ τοὺς κακοδόξους “ἀποτειχισμένους”. Νὰ δώσει ὁ Θεὸς φώτιση καὶ μετάνοια, γιὰ τὴν ἀπομάκρυνσή τους ἀπὸ τὴν παναίρεση καὶ τὶς κακοδοξίες τους. Ἀμήν».
(13*) Σημείωση Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου στον Ε’ Ἀποστολικόν Κανόνα στο Ἱ.Πηδάλιο: «….ἐμᾶς δεν μᾶς μέλει τί εἶπαν ἢ τί ἐφρόνησαν μερικοί Πατέρες, (ἐάν εἶναι ἀντίθετα ἑννοεῖται, μέ τήν Ἱερά Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας), ἀλλά τί λέγει ἡ (Ἁγία) Γραφή καί ἡ συμφωνία τῶν Πατέρων καί τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων''.
