070 18.8.2022 10ον ''“Μποροῦν ἂραγε οἱ ἀλλόθρησκοι καὶ οἱ αἱρετικοὶ νὰ σωθοῦν;'' Ἀπαντήσεις ἀπό τον Ἃγ.Συμεών τον Νέο Θεολόγο και περί ἐξομολογήσεως.

 

070 18/8/2022 10^ον “Μποροῦν ἂραγε οἱ ἀλλόθρησκοι καὶ οἱ αἱρετικοὶ νὰ σωθοῦν; Ποιά εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη διδασκαλία;”

  Ἀπαντήσεις ἀπό τον Ἃγιο Συμεών τον Νέο Θεολόγο και περί Ἐξομολογήσεως.

 

Κατηχήσεις  ΑΓΙΟΥ ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

 

 

Λόγος  Ζ΄. «Περί προσπαθείας τῆς εἰς τούς συγγενεῖς……Καί τί ἐστι (τι σημαίνει) τό “Ὁ πιστεύσας καί βαπτισθείς σωθήσεται, ὁ δέ ἀπιστήσας κατακριθήσεται”».

 

(146) Ὁ Κύριος  καί Θεός  ἡμῶν  Ἰησοῦς Χριστός, […] ἀφοῦ ἦλθε στην γῆ, και περπάτησε πάνω σ’αὐτήν  και ἀφοῦ συναναστράφηκε με ἐμᾶς τους ἀνθρώπους τους ἁμαρτωλούς καί ἀφοῦ ἒδωσε προστάγματα στούς ἁγίους του μαθητές καί ἀποστόλους, ἀνελήφθη κατόπιν πρός τόν Πατέρα Του με δόξα, ἀφοῦ τους παράγγειλε καί τους εἶπε· “Πηγαίνετε και κηρύξτε τό εὐαγγέλιο σε ὃλη τη  κτίση διδάσκοντες” ὃλους, ὂχι να τηροῦν αὐτό ἢ ἐκεῖνο, ἀλλά “ὃλα ὅσα σᾶς διέταξα”. Λέγοντας “Ὃλα”  τίποτα δεν ἂφησε το ὁποῖο να μη πρόσταξε να φυλάξουν.

(147) Πίστη ἐδῶ, δεν ἐννοεῖ μόνο ὃτι Θεός εἶναι ὁ Χριστός, ἀλλά αὐτή τη πίστη που περιέχει καθ’ὁλοκληρία ὃλες τις θείες ἐντολές Τοῦ Θεοῦ και αὐτή που πιστεύει ὃτι τίποτα δεν θα παραβλεφθεῖ και θα μείνει ἀργό, σ’αὐτές μέχρι και μιᾶς κεραίας, ἀλλά ὃλα σ’αὐτές ἒως και ἓνα γιῶτα, εἶναι ζωή και προξενοῦν την αἰώνια ζωή· αὐτός λοιπόν που θα πιστέψει κατ’αὐτόν τον τρόπο τηρώντας αὐτές (τις θείες ἐντολές), και διά τοῦ ἁγίου βαπτίσματος ἀφοῦ συνταχθεῖ με αὐτές ὣστε να τις φυλάττει ὃλες και να τις ἐκτελεῖ χωρίς να παραλείπει τίποτα, αὐτός θα σωθεῖ· αὐτός δε που θα ἀπιστήσει σε κάποιον ἀπό τους λόγους Του μέχρι και μιᾶς, ὃπως εἰπῶθηκε, κεραίας ἢ ἓνός γιῶτα, αὐτός θα κατακριθεῖ, σαν να Τον ἒχει τελείως ἀπαρνηθεῖ, Και συγκεκριμένα· αὐτός που θα πιστεύσει στα μεγάλα σ’Αὐτόν (στον Θεό) - ὃπως ὃτι ἐνῶ εἶναι Θεός ἀτρέπτως ἒγινε ἂνθρωπος, ὃτι σταυρώθηκε και πέθανε και ἀναστήθηκε, και ὃτι ἀφοῦ ἀναστήθηκε μπῆκε (στο ὑπερῶο) ἐνῶ οἱ πόρτες ἦσαν κλεισμένες και φανερώθηκε στους μαθητές Του, ὃτι ἀνελήφθη και κάθεται στα δεξιά Τοῦ Θεοῦ και Πατρός, ὃτι μέλλει να ἒρθει για να κρίνει ζώντες και νεκρούς και να ἀποδώσει σε καθέναν κατά τα ἒργα του, ἀφοῦ ὃμως πρῶτα μᾶς ἐξαναστήσει ὃλους, ἀπό τον Ἀδάμ και μέχρι ὃσους θα γεννηθοῦν ἒως την τελευταία ἡμέρα -, και ἐνῶ λέγει σ’αὐτόν «’Αλήθεια σᾶς λέγω, ὃτι και για κάθε ἀργό λόγο, θα δώσουν λόγο οἱ ἂνθρωποι κατά την ἡμέρα τῆς κρίσεως» αὐτός που δεν πιστεύει (σ’αὐτό), ἂραγε πῶς αὐτός θα εἶναι πιστός και θα συγκαταριθμηθεῖ με τους πιστούς;      

Αὐτός λοιπόν που πιστεύει στον Χριστό και ἡ ψυχή του πειθαρχεῖ και συγκατατίθεται σ’ἐκείνα τα φρικτά και πάνω ἀπό κάθε ἀνθρώπινη διάνοια και σ’αὐτά που ἒχουν συμβεῖ και σ’αὐτά που πρόκειται να γίνουν ἀπό Τον Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστόν,  (148) ἀλλά ἀπιστεῖ τη στιγμή που ἀκούει (Τον Κύριο) ὃταν λέγει: “Αὐτός που θέλει να ἒρθει πίσω μου, πρέπει να ἀπαρνηθεῖ τον ἑαυτό του και να σηκώσει τον σταυρό του και να με ἀκολουθήσει” και· “Αὐτός που ἀγαπάει τον πατέρα του ἢ την μητέρα του περισσότερο ἀπό μένα δεν μοῦ εἶναι ἂξιος”  και ὃτι “Αὐτός που ἒρχεται προς ἐμένα και δεν μισεῖ τον πατέρα του και την μητέρα του και τους ἀδελφούς και τις ἀδελφές και την γυναῖκα και τα τέκνα, ἀκόμα δε και τον ἑαυτό του, δεν μπορεῖ να εἶναι μαθητής μου”  και ὃτι “Αὐτός που θα καταργήσει μία ἀπό τις ἐντολές αὐτές τις παραμικρές, αὐτός θα καταταχθεῖ τελευταῖος στην Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν” (δηλ. θα κολασθεῖ), πῶς αὐτός ὂχι σαν πιστός, ἀλλά μᾶλλον σαν ἂπιστος ἢ και χειρότερος ἀπίστου δεν θα κατακριθεῖ;

Γιατί ἐνῶ στα μεγαλύτερα ὀμολογεῖ  ὃτι πιστεύει στον Χριστό, ἐνῶ στα μικρότερα καταφρονεῖ Αὐτόν Τον Θεό ὃλων και Δεσπότη· και ἀπό την μία λέγει στους ἂλλους ὃτι πιστεύει σ’Αὐτόν ὃτι εἶναι Θεός, ἐνῶ ἀπό την ἂλλη, σαν να πρόκειται για κάποιον τυχόντα ἂνθρωπο, δυσπιστεῖ στα λόγια Του που λέγει ὃτι και για κάποιο ἀργό λόγο (που θα ποῦν), θα δώσουν λόγο οἱ ἂνθρωποι κατά την ἡμέρα τῆς κρίσεως· και καυχιέται γελῶντας και αἰσχρολογεῖ και ματαιολογεῖ ὃτι θα σωθεῖ, ἐνῶ (ὁ Κύριος) ταλανίζει τους γελῶντες και μακαρίζει τους πενθοῦντες· ἀλλά ἐνῶ και τον ἑαυτό του δεν ἀπαρνιέται οὒτε βαστάζει τον σταυρό του, νομίζει ὃτι ἀκολουθεῖ τον σταυρωθέντα γι’αὐτόν Χριστό· και ἐνῶ περισσότερο (ἀπ’Τον Χριστό) ἀγαπᾶ τους συγγενεῖς του, θεωρεῖ τον ἑαυτό του ὃτι εἶναι ἂξιος Τοῦ Χριστοῦ. Κατά τον ἲδιο τρόπο και ὃσοι ἒρχονται δῆθεν προς Αὐτόν (Τον Χριστό) μέσῳ τῆς ἀποταγῆς και δεν μισοῦν ὃλους τους συγγενεῖς τους, ἀκόμα δε και τον ἑαυτό τους δεν ἀπαρνοῦνται, (149) ἀλλά ἀντίθετα περισσότερο ἀγαπῶντες αὐτούς, μάταια νομίζουν ὃτι εἶναι μαθητές Τοῦ Χριστοῦ· και καταλύοντες κάθε ὣρα ὂχι μία και την ἐλάχιστη τῶν ἐντολῶν, ἀλλά πολλές και μεγάλες, ὂχι μόνο δεν νομίζουν ὃτι κάνουν κάποιο ἀντίθετο (στις ἐντολές), ἀλλά μᾶλλον τους ἑαυτούς τους φαντάζονται ὃτι θα εἶναι μάλιστα και μεγάλοι στην Βασιλεία Τοῦ Θεοῦ· και το μεγαλύτερο ἀπ’ὃλα τα κακά εἶναι, που λέγουν ὃτι ὂχι μόνο ὃλα αὐτά δεν ἀποτελοῦν παράβαση τῆς ἐντολῆς (Τοῦ Θεοῦ), ἀλλά και ἐμᾶς τους ἲδιους προσπαθοῦν ἀσύνετα να μᾶς πείσουν, ὃτι ἐμεῖς εἲμαστε τάχα ἀντίθετοι στον λόγο τῆς ἀλήθειας».   

[Σχόλιο σ.: Πῶς λοιπόν μπορεῖ να σωθεῖ κάποιος ἀβάπτιστος (αἱρετικός ἢ ἀλλόθρησκος ἢ ἂθεος) που δεν πιστεύει, δεν γνωρίζει ἢ δεν ἀποδέχεται και συνεπῶς δεν ἐφαρμόζει οὒτε τις μικρές οὒτε τις μεγάλες ἐντολές Τοῦ Θεοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας, Τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ;         

 

Ἃγιε Συμεών Νέε Θεολόγε πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν.

------------------------  .  ------------------------

“Μπορεῖ κανεὶς νὰ σωθῆ χωρὶς πνευματικὸ καὶ χωρὶς  ἐξομολόγηση (ἢ ἐξαγόρευση) τῶν ἁμαρτημάτων;” 

Τί λέγουν ἡ Ἁγία Γραφή και οἱ Ἃγιοι Πατέρες;

 

Ὄχι. Κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ σωθεῖ, οὔτε λαϊκοὶ οὔτε μοναχοὶ οὔτε κληρικοί, χωρὶς τὴν ἐξομολόγηση τῶν ἁμαρτιῶν καὶ χωρὶς τὴ λύση ἀπὸ τὸν Ὀρθόδοξο πνευματικό (*), κατὰ τὸν λόγο τοῦ  Κυρίου ποὺ λέει: «λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον. Ἂν τινῶν ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς. Ἂν τινῶν κρατῆτε, κεκράτηνται» (Ἰω. 20, 23).

Καὶ σὲ ἄλλο χωρίο: «ὅσα ἐὰν δήσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένα ἐν τῷ οὐρανῶ. Καὶ ὅσα ἐὰν λύσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένα ἐν τῷ οὐρανῶ» (Μάρκ. 18, 18).

Ἑπομένως, πῶς θὰ μπεῖ κανεὶς στὴ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν, μὴ ὄντας λελυμένος στὴ γῆ ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες του; Διότι ἡ ἐξουσία αὐτὴ δόθηκε μόνο στοὺς ἐκλεκτούς, δηλαδὴ στοὺς Ἀποστόλους, στοὺς Ἐπισκόπους καὶ στοὺς Ἱερεῖς.(**) Πρέπει ὅλοι νὰ ἔχουμε τούς πνευματικούς μας καὶ νὰ ἐξομολογούμεθα τακτικά, ἀκόμα καὶ ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι νομίζουν ὅτι δὲν ἔχουν ἁμαρτίες. Ἔτσι μᾶς διδάσκει ὁ ἅγιος Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης: «ἐὰν εἴπωμεν ὅτι ἁμαρτίαν οὐκ ἔχομεν, ἑαυτοὺς πλανῶμεν καὶ ἡ ἀλήθεια οὐκ ἔστιν ἐν ἠμίν. ἐὰν ὁμολογῶμεν τὰς ἁμαρτίας ἠμῶν, πιστός ἐστι καὶ δίκαιος, ἴνα ἁφὴ ἠμὶν τὰς ἁμαρτίας καὶ καθαρίση ἠμᾶς ἀπὸ πάσης ἀδικίας» (Α’ Ἴω. 1, 8-9).

Καὶ ὁ ἅγιος Συμεὼν Θεσσαλονίκης δείχνει λέγοντας: «Ὅλοι πρέπει νὰ μετανοήσουμε, καὶ λαϊκοὶ καὶ μοναχοὶ καὶ ἱερεῖς καὶ ἀρχιερεῖς. Νὰ μετανοήσουμε ὅλοι (νὰ ἐξομολογηθοῦμε), γιὰ νὰ σωθοῦμε».

Χωρὶς ἐξομολόγηση, κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ σωθεῖ, ἐπειδὴ «πολλὰ γὰρ πταίομεν ἅπαντες» (Ἰακώβου 3, 2). Πᾶς ἄνθρωπος συλλαμβάνεται καὶ γεννιέται μὲ ἁμαρτίες. (Γεν.8,21-Ψαλ.50,6- Μάρκ.7,11- Ρωμ.3, 11).

Ἡ Ἁγία Γραφὴ μᾶς δείχνει ὅτι «ἡ δὲ ἁμαρτία γεννᾶ τὸν θάνατον» (Ἰακ. 1, 15) καὶ ὅτι «τίποτα ἀκάθαρτο δὲν θὰ εἰσέλθει στὴ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Νὰ ἐνθυμούμαστε ὅτι «ἁμαρτία εἶναι ἡ καταπάτηση τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ καὶ ἀκαθαρσία ἐνώπιόν Του», καὶ ὅτι ἡ ὀργὴ τοῦ Κυρίου ἔρχεται πάνω στοὺς κακοὺς καὶ ἁμαρτωλούς, οἱ ὁποῖοι πεθαίνουν ἀνεξομολόγητοι καὶ χωρὶς μετάνοια. Οἱ ἁμαρτωλοί, δὶ’ ἐξομολογήσεως καὶ μετανοίας, στρέφουν τὴν δίκαιη ὀργὴ τοῦ Θεοῦ καὶ ἀποκτοῦν τὴν σωτηρία, τῶν ψυχῶν τους

Καί ὁ Ἃγιος Κοσμᾶς ὁ Αἱτωλός ὁ Ἰσαπόστολος και Ἱερομάρτυς στην 7η διδαχή του περί Ἁγίου Βαπτίσματος, μᾶς διαβεβαιεῖ: "Εἰ δε και τύχει και σφαλῶμεν ὡς ἂνθρωποι, ἂς εἶναι δοξασμένος ὁ πανάγαθος Θεός, ὁπού μᾶς ἐχάρισε και δεύτερον Βάπτισμα, την ἁγίαν Ἐξομολόγησιν, διατί ἀβάπτιστος και ἀνεξομολόγητος ἂνθρωπος εἶναι ἀδύνατον να σωθεῖ"» (βλέπε παρακάτω).

[Σχόλια σ. (*) Πῶς λοιπόν μπορεῖ να σωθεῖ κάποιος ἀβάπτιστος (αἱρετικός ἢ ἀλλόθρησκος ἢ ἂθεος) ὁ ὁποῖος πεθαίνει ἀνεξομολόγητος; Για τους ἀλλόθρησκους και τους ἀθέους δεν χρειάζεται να κάνουμε λόγο γιατί ἐξυπακούεται ὃτι δεν ἒχουν καμμία σχέση με τα μυστήρια τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας. Στους δε αἱρετικούς δεν τελοῦνται ἒγκυρα μυστήρια (χαριτωμένα) κατά την διδασκαλία τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων (κανόνες 46^ος, 47^ος, και 68^ος ), καθώς και ὁ κανόνας τῆς Συνόδου τῆς Καρχηδόνος στο Ἱερό Πηδάλιο. (βλέπε και μελέτη σε 4 μέρη με τίτλο: ”Τι λέγουν ἡ Ἁγία Γραφή και οἱ Ἃγιοι Πατέρες για την ἀπομάκρυνσή μας ἀπό τους αἱρετικούς” Το β’μέρος που περιέχει σύν τοῖς ἂλλοις και αὐτούς τους κανόνες:.......................................................  https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2021/04/2.html

(**) Στό σημεῖο αὐτό οἱ Ἃγιοι Πατέρες μιλᾶνε  για κανονικές περιπτώσεις που βρίσκονται ὀρθόδοξοι Ἱερεῖς. Σε περίπτωση ὃμως που δεν βρίσκεται ὀρθόδοξος Ἱερέας (λόγῳ ἐκτάκτου ἀνάγκης ἢ διωγμῶν, ἢ αἱρέσεως, ὃπως σήμερα τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ), ἀκόμα και σε ἓναν λαϊκό ἢ Μοναχό μπορεῖ κάποιος να ἐξαγορευτεῖ τις ἁμαρτίες του, κατά τον Ἃγιο Ἰερομάρτυρα και Ἰσαπόστολο Κοσμᾶ τον Αἱτωλό. (βλέπε ἀνάρτηση με τίτλο: “Μποροῦν ἂραγε οἱ ἀλλόθρησκοι καὶ οἱ αἱρετικοὶ νὰ σωθοῦν; (4ον)  Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ ἀπόσπασμα ἀπό την 7^η διδαχή του, περί Ἁγίου Βαπτίσματος”........................................................ https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2020/11/4.html

 Ἐπίσης ἒχουμε και το παράδειγμα τοῦ Ἃγίου Μαξίμου τοῦ Ὀμολογητοῦ που ἦταν Μοναχός καθώς και τῶν δύο Μοναχῶν ὑποτακτικῶν του, που εἶχαν ἀπομείνει οἱ μόνοι ὀρθόδοξοι ρασοφόροι σ’ὃλη την οἰκουμένη, ὃταν εἶχε ἐπικρατήσει ἡ αἳρεση τοῦ μονοθελητισμοῦ και μονοενεργητισμοῦ και οἱ Ἃγιοι δεν ἐπικοινωνοῦσαν με κανέναν αἱρετικό “ἐπίσκοπο” ἢ “ἱερέα”, γι’αὐτό και τους ἐξώρισαν οἱ αἱρετικοί, ἀφοῦ τους ἒκοψαν το δεξί χέρι και την γλῶσσα. (βλέπε και ἀνάρτηση με τίτλο:  “Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΕΛΕΓΧΕΙ ΟΣΟΥΣ ΚΑΚΟΔΟΞΑ ΛΕΓΟΥΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΛΕΜΕ ΟΥΤΕ ΤΟ ΕΝΑ ΟΥΤΕ ΤΟ ΑΛΛΟ” https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2020/06/blog-post_22.html

Αὐτοί οἱ Ἃγιοι σώθηκαν, παρόλο ὃτι δεν εἶχαν οὒτε Ἐπίσκοπο, οὒτε Ἱερέα  Ὀρθόδοξο για να Ἐξομολογηθοῦν και να Κοινωνήσουν. Σώθηκαν με την ὀμολογία και μάλιστα τους ἀνακήρυξε ἡ Ἐκκλησία ὡς μεγάλους Ἁγίους. Αὐτοί προφανῶς ἐξαγορεύονταν μεταξύ τους ὃταν ἦσαν στο Μοναστήρι, και κατόπιν στην ἐξορία, σε ὃποιον λαϊκό ὁμόπιστο εὓρισκαν και ἐμπιστεύονταν].

 

 

 Βλέπε τη συμφωνία τῶν Ἁγίων Πατέρων και στο προηγούμενο μέρος (ἀνάρτηση) με γενικό τίτλο: “Μποροῦν ἂραγε οἱ ἀλλόθρησκοι καὶ οἱ αἱρετικοὶ νὰ σωθοῦν;”  Ποιά εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη διδασκαλία;

 

       9^ον Ἀπαντήσεις Ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου και Ἁγίου Νικολάου Καβάσιλα” https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2022/08/069-1282022-9.html 

Και στο ἑπόμενο μέρος: 11^ο   “Περί τοῦ Μυστηρίου τοῦ Βαπτίσματος” https://maxomaiyperpistews.blogspot.com/2022/10/074-30102022-11.html